Buggy van der Dinges

Eenzaamheid is zowel een vloek en een zegen
Eerst is het hond die bij je opschoot zit
Daarna bijt hij jou hard met zijn kunstgebit
Gewond moet je hem uitlaten in de regen

Alleen op de wereld geboren als Remy
Op school de angst dat ik daar zat in mijn nakie
In gezelschap een teruggetrokken aap

De hond zou ik het liefst aan een boom vastbinden
Een viervoeter verlaat zijn baas anders niet
Nooit meer kan hij daarna troosten bij verdriet
Zonder hond kan ik nooit mijn rust terugvinden

Laat ik de hond uit ontmoet ik lotgenoten
Bij elk gesprek bang om mijn hoofd te stoten
De hond denkt: Dit is de reden dat ik waak

Een vos is geen kudde dier
Buggy van der Dinges

_Tags: buggyvanderdinges, buggy, poëzie, liefde, gedichten, vreemdgaan, seksverslaving, prostituant, verbinding, verslaving, seks, dichtersleven, donkere poëzie, liefdesverdriet, intiem, openhartig, rauwe woorden, liefde en verlies, poetry community, Nederlandse poëzie, geheimen, bekentenis, ziel, stil verdriet, verslaafd, herstel, zelfreflectie_