Mijn naam is Buggy. Ik schrijf om het hoofd boven water te houden. Over liefde, verlies, verslaving en de leugens waar ik ooit zelf in geloofde.

Het gevecht

De dag dat ik met moeders nieuwe vriend vocht
Was de nacht van de knip in onze navelstreng
Als ik mijn moeder naar dit moment terugbreng
Dan vliegt ze met hoge snelheid uit de bocht

De vriend sloeg want ik luisterde niet naar hem
De puber rebelleert met jeugdige stem
Maar slaat terug met volwassen eigenwijsheid

Nadat de vuisten zwegen, was ik moederloos
Deze mokerslag was de ware knock-out
Eén leverstoot daarna dertig jaar benauwd
Alleen omdat ze voor hem en niet voor mij koos

Lieve mama, een klein kusje op mijn wond
Daarna een pleister en morgen weer gezond
“Eerst lief gaan slapen want het is nu echt bedtijd”

Een vos is geen kudde dier
Buggy van der Dinges

_Tags: buggyvanderdinges, buggy, poëzie, liefde, gedichten, vreemdgaan, seksverslaving, prostituant, verbinding, verslaving, seks, dichtersleven, donkere poëzie, liefdesverdriet, intiem, openhartig, rauwe woorden, liefde en verlies, poetry community, Nederlandse poëzie, geheimen, bekentenis, ziel, stil verdriet, verslaafd, herstel, zelfreflectie_