Buggy van der Dinges

Zwijgend zitten we naast elkaar aan de kade
Boten passeren, maar wij varen niet mee
Zij weten hun koers, wij hebben geen idee
Wat de horizon verbergt, kan niemand raden

Misschien ligt daar wel onze nieuwe thuishaven
Waar wij een piratenschat kunnen opgraven
Of vergaat één van onze schepen op zee

Op de kade dobberen we in plat water
Door de windstilte denk ik aan die kerstdag
Toen wij hier liepen en er een pak sneeuw lag
Hand in hand en vol vertrouwen richting later

Vandaag wens ik dat er weer sneeuw zal gaan vallen
Een augustus-dag met witte kadewallen
Als wij uitvaren, neem ik deze hoop mee

Een vos is geen kudde dier
Buggy van der Dinges

_Tags: buggyvanderdinges, buggy, poëzie, liefde, gedichten, vreemdgaan, seksverslaving, prostituant, verbinding, verslaving, seks, dichtersleven, donkere poëzie, liefdesverdriet, intiem, openhartig, rauwe woorden, liefde en verlies, poetry community, Nederlandse poëzie, geheimen, bekentenis, ziel, stil verdriet, verslaafd, herstel, zelfreflectie_