Buggy van der Dinges

Het wonder van het geluk lag in die ander
Als haar zon scheen, loste mijn eenzaamheid op
Gaf haar een zonnestel in een notendop
Een aurora schudde mij steeds door elkander

Tijdens een eclips gaf ze opeens geen licht
Zonder warmte verloor ik mijn evenwicht
Gewichtloosheid deed mij in een zwart gat zinken

Het luchtledige bestond uit oude wonden
“Lieve mama, wees blij ondanks dat ik huil”
“Kijk, pap, hoe ik ook achter de krant verschuil”
Een lief kind door singulariteit verslonden

Mijn zaklamp zocht driftig naar een nieuwe zon
Toen de lamp doofde, ontbrandde een lichtbron
Een zonnig wonder bleek in mijn hart te blinken

Een vos is geen kudde dier
Buggy van der Dinges

_Tags: buggyvanderdinges, buggy, poëzie, liefde, gedichten, vreemdgaan, seksverslaving, prostituant, verbinding, verslaving, seks, dichtersleven, donkere poëzie, liefdesverdriet, intiem, openhartig, rauwe woorden, liefde en verlies, poetry community, Nederlandse poëzie, geheimen, bekentenis, ziel, stil verdriet, verslaafd, herstel, zelfreflectie_