Buggy van der Dinges

Jij een andere man ik weer bij mijn gezin
Elke dag vergeet ik jou een beetje meer
Als ik jullie samen zie, doet het toch zeer
In de pijn voel ik: Elk einde heeft een begin

Ik vraag mij af: “Weet hij van jouw dubbelleven”
Als hij het zou weten was hij dan gebleven
Het is een geheim met een stigma, mijn lief

Mijn geheim is omgezet naar de waarheid
De angst voor het stigma heeft jaren gelogen
Iedereen heel veel pijn gedaan en bedrogen
Alleen van onze leugens heb ik geen spijt

Ooit waren wij twee geheimen op één kussen
Met leugens om ons langzaam in slaap te sussen
Nooit meer pijn en liegen werd mijn leidmotief

Een vos is geen kudde dier
Buggy van der Dinges

_Tags: buggyvanderdinges, buggy, poëzie, liefde, gedichten, vreemdgaan, seksverslaving, prostituant, verbinding, verslaving, seks, dichtersleven, donkere poëzie, liefdesverdriet, intiem, openhartig, rauwe woorden, liefde en verlies, poetry community, Nederlandse poëzie, geheimen, bekentenis, ziel, stil verdriet, verslaafd, herstel, zelfreflectie_