Mijn naam is Buggy. Ik schrijf om het hoofd boven water te houden. Over liefde, verlies, verslaving en de leugens waar ik ooit zelf in geloofde.

Voor mijn moeder

Ze is een mummie van de vrouw die ze was
Met dezelfde woorden zegt ze nieuwe dingen
Haar verhalen, maar niet mijn herinneringen
Want zit ze aan de koude kant van het glas

Moeder, ik gun jou je welverdiende rust
In jouw slaap verlies je niet jouw levenslust
Je kunt dromen van een wereld die niet bestaat

Nu geen TBC in het sanatorium
Weer ontmoet je jouw zus in de James Wattstraat
Deze keer trouw je met een man die niet vreemdgaat
Heb je college in een auditorium

Ma, ik vergeef je voor de snee in mijn ziel
Vergeef jij mij dat ik van mijn sokkel viel?
Fijn dat je dat hebt gedaan voor je slapen gaat

Een vos is geen kudde dier
Buggy van der Dinges

_Tags: buggyvanderdinges, buggy, poëzie, liefde, gedichten, vreemdgaan, seksverslaving, prostituant, verbinding, verslaving, seks, dichtersleven, donkere poëzie, liefdesverdriet, intiem, openhartig, rauwe woorden, liefde en verlies, poetry community, Nederlandse poëzie, geheimen, bekentenis, ziel, stil verdriet, verslaafd, herstel, zelfreflectie_