Mijn naam is Buggy. Ik schrijf om het hoofd boven water te houden. Over liefde, verlies, verslaving en de leugens waar ik ooit zelf in geloofde.

Voor mijn vrouw

Je bent echt besodemieterd en belazerd
Door die ene man die jij het meest vertrouwt
Die jij als liefde van je leven beschouwt
Wat je lief had, is van zijn voetstuk gelazerd

Ik bezocht prostituees en ging ook vreemd
Emotioneel was ik van mezelf ontheemd
Was van het padje en gedroeg mij bezopen

Zie ik jou jouw pijn wil ik de klok terugdraaien
Naar dat moment dat mijn zelfzucht overwon
En het liegen met een leugentje begon
Het is te laat het huis staat in lichterlaaien

Wat morgen ook brengt wij zijn de onschuld kwijt
Samen verder of alleen chronische spijt
Bestaat er nog liefde tussen deze puinhopen

Een vos is geen kudde dier
Buggy van der Dinges

_Tags: buggyvanderdinges, buggy, poëzie, liefde, gedichten, vreemdgaan, seksverslaving, prostituant, verbinding, verslaving, seks, dichtersleven, donkere poëzie, liefdesverdriet, intiem, openhartig, rauwe woorden, liefde en verlies, poetry community, Nederlandse poëzie, geheimen, bekentenis, ziel, stil verdriet, verslaafd, herstel, zelfreflectie_