Mijn naam is Buggy. Ik schrijf om het hoofd boven water te houden. Over liefde, verlies, verslaving en de leugens waar ik ooit zelf in geloofde.

Witte pelikaan

De witte pelikaan is groots en statig
Tenminste op afstand in de Donau-delta
Maar van binnen broeit bij haar de influenza
Het maakt haar mooie verenpracht grauwkleurig

Het schone water weerkaatst haar spiegelbeeld
Zoals ze was voordat ze werd veroordeeld
Om te doen wat ze doet om te overleven

Ze laat mij niet toe in haar territorium
Toch gaat ze onze strijd niet echt aan, maar vlucht
Dan is ze weer de koningin van de lucht
Maar in haar verenpak blijft het delirium

Deze grutto heeft dezelfde vogelgriep
Niet durven praten waardoor ik het opliep
Twee vogels vleugellam die geluk nastreven

Een vos is geen kudde dier
Buggy van der Dinges

_Tags: buggyvanderdinges, buggy, poëzie, liefde, gedichten, vreemdgaan, seksverslaving, prostituant, verbinding, verslaving, seks, dichtersleven, donkere poëzie, liefdesverdriet, intiem, openhartig, rauwe woorden, liefde en verlies, poetry community, Nederlandse poëzie, geheimen, bekentenis, ziel, stil verdriet, verslaafd, herstel, zelfreflectie_