Mijn naam is Buggy. Ik schrijf om het hoofd boven water te houden. Over liefde, verlies, verslaving en de leugens waar ik ooit zelf in geloofde.

Woede

In mijn lijf borrelt een permanente woede
Dat mijn egoïsme zichzelf aandeed
Omdat hij langzaam van de verslavingstrap gleed
Tot hij eindigde in eenzame armoede

Men zegt dat ik me probeerde te verdoven
Het gevoel van seks zou mij geluk beloven
In werkelijkheid niet meer bieden dan niks

Ik voelde mij juist krachtig en vol met leven
In de spiegel zag ik een gezonde man
En mijn spiegelbeeld lustte er wel pap van
Zou zich nooit aan een verslaving overgeven

Achter mij zie ik de schade die ik maakte
Dat ik door mijn leugens iedereen kwijtraakte
Bleek ik toch een junk op zoek naar de quick fix

Een vos is geen kudde dier
Buggy van der Dinges

_Tags: buggyvanderdinges, buggy, poëzie, liefde, gedichten, vreemdgaan, seksverslaving, prostituant, verbinding, verslaving, seks, dichtersleven, donkere poëzie, liefdesverdriet, intiem, openhartig, rauwe woorden, liefde en verlies, poetry community, Nederlandse poëzie, geheimen, bekentenis, ziel, stil verdriet, verslaafd, herstel, zelfreflectie_