Automutilatie
Om even een open deur in te trappen bij wijze van disclaimer: alles, maar dan ook alles is zinloos. Dus echt alles. Of het nu om leven of dood gaat, op microscopisch niveau of onmetelijk groot. Het doet er allemaal niet toe, het is nergens goed voor, het heeft geen reden, dient geen doel, geen enkel nut. Niks, helemaal niks. Het is er gewoon. Alleen wat dat 'het' dan is? Nou ja, iets stompzinnigs als natuurkracht. Oerkracht. Iets ongrijpbaars. Tot frustratie van alles wat arrogant rechtop loopt en zichzelf mens noemt.
Dat wilde ik dus maar even hebben gezegd, omdat wat nu volgt dus echt in overvloed nergens over gaat (alsof het hier ooit wel ergens over gaat – misschien is zelfspot het meest zinvolle tussen het zinloze, als je er toch bent).
Want kijk, sport. Of het nu om 22 poppetjes op een groen knollenland gaat die oeverloos achter een bal aan rennen, of individuen die met gierende adrenaline van een skischans afrazen. Uiteindelijk slaat het nergens op.
En toch wilde ik iets kwijt over die rondjes rijdende racewagens waar ze een formule op hebben losgelaten waarvan algemeen wordt aangenomen dat het de eerste is. De heisa is godsvermoeiend.
Al meer dan veel te lang is het gloeiend heet nieuws, hijgerig en tranentrekkend tenenkrommend. Ik kan nauwelijks een – voorheen – zichzelf respecterend medium aantikken of ze loeien over rondetijden en bandenwissels alsof Jemen geen hongersnood kent en vluchtelingen niet massaal sterven onderweg naar morgen. Ik zie de pruillipjes al hoor, trillend mompelen dat 'we' toch ook ons verzetje moeten hebben. Ik zeg: kom eens echt in verzet, murw gebeukt hoopje snot.
Echt, mij interesseert dat stinkende rubber werkelijk geen reet. Ik stoor mij er wel horendol aan (what's new?). Dus zat ik te tobben over een wijs woord, een vinnig betoog. Gelukkig hoeft dat niet meer. Ik las namelijk ein-de-lijk een column die precies de spijker op de botte kop slaat. Met een mooi nieuw woord erbij: Maxwashing. Lees het zelf maar.
Dan ga ik alvast kauwen op iets zinvols in de tijdelijkheid der dingen, dit vat vol ellende. Mijn avondvoertje. Met een muziekje erbij. Hoe kan het ook anders: Cars. Gary Numan & Nine Inch Nails. Een interessante en energieke live versie gefilmd op het podium. Veel leuker dan zinloos, eindeloos vernietigende rondjes over de planeet denderen.