De 19e video van Co
Natuurlijk heb ik er een mening over, maar ja, die doet er verder niet toe. Ik kan 'm ventileren, zeker, maar erg veel verkoeling zal die niet geven. En dat is nou juist precies fijn als je koorts hebt, een beetje koelte.
Weet je, ik ben niet bang voor een virus. Zeker, mooi kloten als je er last van krijgt en goed ziek bent. Dan zal ik niet denken dat het allemaal best meevalt. Ik ken mezelf, dan ben ik een dikke hoop ellende ergens jeremiërend in een eenzaam hoekje. Waar ik wel bang voor ben is de massahysterie. Als ik nu nies, kuch, mijn keel schraap, even een zakdoekje pak en mijn neus afveeg, dan zit daar een oordeel aan. Want waarom loop ik rond in het openbaar? Waarom ben ik aan het werk? Ik, het vat vol besmettingsgevaar? Ook al weet ik dat ik niet ziek ben, een ander heeft daar maling aan. Iedereen is nu opeens verdacht. Daar word ik niet vrolijk van (waarvan wel? ja hallo, die is wel erg makkelijk hè? pff!).
Ik deed wat boodschappen vanmiddag. De gekte was bizar. Er was geen toiletpapier, de pasta was nagenoeg op, zakdoekjes foetsie. Karretjes vol zeep, schoonmaakmiddelen en desinfecterende zooi rolden voorbij, aangestuurd door verwilderde mensjes met angstige oogjes. Toch liep ik opgetogen rond. Ik zong hardop, neuriede, floot, beatboxte zelfs. En allemaal niet ingehouden, nee, gewoon als de gemiddelde stadsgek en dorpsidioot samen. Het zal mijn instinctieve tegenreactie wel zijn op de waanzin, mijn persoonlijke tegengif, antibioticum zo je wilt.
Ja, ik denk aan de mensen die kwetsbaar zijn, oud en jong. Ik denk aan de mensen die op dit moment ziek zijn, de mensen die zich terecht zorgen maken. Maar waarom hoor je niet dat 98% van alle zieken weer herstelt of lezen we nauwelijks iets over het aantal doden dat de 'gewone' griep jaarlijks maakt: 2000 alleen al in Nederland. Hoe kan het dat er maar een heel kort berichtje was over een medicijn dat al in de jaren 30 werd gebruikt (toen tegen malaria) en nu met behoorlijke zekerheid ook effectief kan zijn?
Ik vind dat vreemd en tegelijk ook niet. Want er moet wel nieuws te melden zijn. En nieuws doet het vooral goed als er lekker wat smeuïg drama bij zit. Nieuws is per definitie iets wat je moet wantrouwen, want het gaat alleen over de uitzonderingen, dus zul je kritisch moeten blijven en desnoods zelf op zoek gaan naar de feiten en cijfers. Ofwel: vraag jezelf af.
Dit verder terzijde hoor. Ik ben al genoeg aan het wijsneuzen.
Laat ik bijna afsluiten met wat luchtigheid. Het virus blijkt heel uitgekookt te zijn. Het houdt zich gedeisd in gezelschappen tot 99 personen. Ga je die magische grens over, dan slaat het toe. Bizar.
Een prima bijvangst is dat het milieu een klein beetje rust krijgt. Er wordt minder gereisd, dat scheelt aardig wat uitstoot. Mooi meegenomen.
Wie weet staan we wel voor het ultieme keerpunt en zal de allesvernietigende kapitaalgeile globalisatie afnemen en staat ons leven op deze planeet straks niet meer in het teken van het zieke sprookje van eeuwige groei en achterlijke prestatiedrift.
Nah, vast niet. Over een maand of wat zijn we weer gewoon te beroerd om onze handen met enige regelmaat te wassen, in onze ellebogen te hoesten of niezen en een papieren zakdoekje te gebruiken als je een loopneus hebt of wat er dan ook uit je reukgaten flikkert. Dingen die ik trouwens al sinds ik enigszins zelfstandig functioneer doe, dat u het weet.
De massa zal hysterisch doordenderen naar de volgende hype. Het is een zekerheidje.
Oké dan. Ik ga een muziekje opzetten. Sinds mijn bezoek aan de supermarkt gonst 'Art of War' van Siglo XX door mijn koortsige kop, met de opbeurende zinnen sometime you'll die, you're gonna die, you're gonna die! Hupsa, lekker dramatisch, want dat werkt. Hoogste tijd voor een fris flesje Corona. Proost.