Fuzzy
Ik kan wel weer mijn weekend doornemen, maar veel nieuws is er niet onder de zon. U kent de riedel inmiddels wel.
Het leek mij daarom beter om mezelf en mijn lezers een manige dag te laten beleven, in alle rust die zo relatief is als een wereldbol in een groot en onvoorstelbaar geheel. Hoor, de sirene gaat. We tikken weer een maand aan.
Afgelopen week bezochten we na heel wat maanden ons muziekparadijs. Dan moet je wel het centrum trotseren, maar vooruit. Concerto dus. We dronken er thee en trakteerden onszelf op bananenbrood, struinden als was het gisteren door de bakken met tweedehands cd's en daarna nog door de dvd's. De buit bedroeg uiteindelijk twee albums van Siouxsie and the Banshees en we deden er voor de gein een cd'tje van Horace Andy bij omdat we hem in combinatie met Massive Attack altijd wel goed vinden. Nou, inmiddels weten we dat het vooral die samenwerking is die voor ons het beste werkt. Neemt niet weg dat het een leuk hebbeding is voor je twee euro.
Oké, omdat ik verder gevaarlijk dicht langs een rand loop die scherp is en dus de zoveelste ecce homo-rant aan voel komen, is het voor nu verstandiger om naar goed gebruik een punt te zetten met een liedje voor onderweg. U ziet 'm aankomen: Horace Andy & Massive Attack. Man Next Door. En ja, dat is inderdaad oorspronkelijk een nummer uit 1968, geschreven door John Holt. Ere wie ere toekomt.