Graadje meepikken
Het is erg lang geleden dat een weekend ook echt zo voelde. Oké, morgenochtend moeten er nog wel twee uurtjes in het Boekenrijk worden doorgebracht, maar toch.
Voor ons doen, en waarschijnlijk omdat het zo lekker 'weekend' voelde, lagen we lang op ons nest te stinken. Daarna onze riedel langs ontbijt en douche. Vervolgens aan de wandel met uiteenlopende doelen. We moesten door de zaterdagse winkelhel, vooral dat. Nu weer gewapend met mondneuskap.
Toen ik gisteren nog snel wat hoognodige booschappen deed was ik de enige in de winkel die alvast dat ding voor z'n giechel had. Ik werd aangekeken alsof ik van een andere planeet kwam. Nou, mooi niet. Kijk, zo'n virus kan dan wel zeggen dat het pas precies om middernacht, de overgang van 5 naar 6 november, nog wat erger zal toeslaan, maar mij maak je niet gek. Ik ken die virussen en die houden zich echt niet aan een afgesproken tijdstip of welke afspraak dan ook. Onbetrouwbare sujetten zijn het. Een soort politici en rijkste snotteraars bij elkaar.
Tja. Ook gelezen dat diezelfde rijke stinkerds hun naam meer dan waar maken? Wacht, ik pluk dit van de website van Oxfam Novib, wel zo overzichtelijk:
In 2015 spraken regeringen in Parijs af dat de opwarming van de aarde beperkt moet blijven tot 1,5 graden. Alleen dan kunnen we de gevolgen van klimaatverandering samen dragen. Om onder die grens te blijven, moet ieder mens op aarde onder een uitstoot van 2,3 ton CO2 per jaar blijven. Maar ons nieuwe onderzoek laat zien dat tegen 2030: - de CO2-uitstoot van de armste helft van de bevolking nog ver onder het niveau van de 1,5 graad ligt; - de rijkste 10 procent van de bevolking dit niveau 9 keer overschrijdt; - de rijkste 1 procent van de bevolking dit niveau 30 keer overschrijdt.
Waar het op neerkomt is dat die 1% hun consumptiegedrag met 97% moet verminderen. Doen ze niet. Het maakt ook geen reet uit. We zijn en gaan toch volledig naar de kloten, dankzij die idioten en ook met grote dank aan onszelf, zo is het ook.
In Glasgow doen ze nu erg hun best om aan de buitenkant hele mooie beloften te toen om vervolgens aan de binnenkant nog harder te werken aan zoveel mogelijk achterdeurtjes, mitsen en maren. Geen hond die ook maar serieus overweegt echt iets te gaan veranderen. Tenzij er weer dik mee te verdienen valt en dan het liefst gewoon nog een keer over de rug van de meest kwetsbaren. Kapitalisme in een notendop.
Bezie de mens. Wat een stel lamstralen. We kunnen klimaatmarsen lopen tot we erbij neervallen, het interesseert de bewoners van de Ivoren Toren helemaal niks. Ze spelen met levens en plannen reisjes naar andere planeten om daar hun zieke DNA veilig te stellen. En het gepeupel, u en ik? Dikke doei en jammer dan.
Zo. Dat is er ook weer uit. Een fijn plaatje om af te sluiten maar doen dan? Vooruit. The End. MANKES. Je weet toch.