Hoofdstuk
Het is weer zo'n dag dat ik al twee keer iets heb getypt en het beide keren ook weer weg heb gehaald. Het staat mij allemaal niet aan en ik loop piepend en krakend vast in vale redeneringen. Er eisen allerlei kronkels aandacht die ze niet verdienen en ik ben ook nog eens een heel slechte multitasker. Dat wordt dus niks vandaag.
Mijn hersenpan lijkt een beetje op een wasmachine die aan het centrifugeren is. En laat dat nou precies zijn wat er op dit moment ook echt aan de gang is. Even geduld, ja... Hoor, daar is de tik van de machine om te laten weten dat ie klaar is en het deurtje open kan zonder een waterval te veroorzaken. Tijd om de handdoeken op te gaan hangen. Misschien pak ik een paar extra knijpers en hang ik mezelf ernaast. Gewoon gezellig maar een beetje bungelen tussen de klamme lappen. Misschien wordt het dan weer eens wat met dat husselbrein hier.
Voor nu genoeg geleuter en vermoeienis van medelezers. Ik groet u in de wetenschap dat de zon het grijze pak fel op doet lichten en er hier en daar een overdadig overtrekkende miezerbui het gemoed zal tergen. Ook dat nog. Wegwezen nu.