Houdini
Met nog een kleine tien minuten voor ik de deur achter mij dichttrek een halfslachtige poging om hier wat leegte te vullen. Nou vooruit, laat het dan een geslaagde poging zijn, want helemaal leeg is het hier nu niet meer, zolang je niet op de inhoud let. Net het echte leven.
De ene directe collega neemt vandaag afscheid en er komt een andere voor terug. En er lopen inmiddels heel wat nieuwe gezichten rond (met daaronder het hele toebehoren zodat het lichaampjes zijn). Kreukvrije flexpoolers. Een vijver vol flexibiliteit waar naar hartenlust uit gevist en mee geschoven kan worden. Dingetje hoor, dat neoliberale afvoerputje. Gewoon allemaal poppetjes zonder vaste contracten, nul baanzekerheid, armoedige arbeidsvoorwaarden; lekker bezig toch.
Kijk, de minuten vliegen voorbij. Nog een blik in het spiegeltje aan de wand dat mij toefluistert dat ik er niet mooier op ben geworden, maar dat het er in ieder geval voor vandaag mee door kan. Mijn dank, zelfreflectie.
Passende afsluiter: Mirror in the Bathroom. The (English) Beat. Skanken maar!