Keutelkeuvel
Het was er na gedane arbeid wel het weer voor, een wandeling. Nou, dat klinkt als stevige schoenen aan, proviand mee, paden op en lanen in, maar zo gek zijn we ook weer niet. Mijn tere lijfje kan niet meer dan 5-6 kilometer aan, want anders gooit het piepen en kraken de boel in de war. Moet je niet hebben.
Prima ommetje. Wandeldebabbel over het leven en alle andere dingen die voorbijgaan en ondertussen de Amsterdamse brug deels over, via de trap naar beneden de Diemerzeedijk richting IJburg af, Nesciobrug aan de ene kant via de trap op en, je gelooft het niet, aan de andere kant er ook via de trap weer af, en zo via de Westelijke Merwedekanaaldijk (wist dus niet dat het daar zo werd genoemd, terwijl het toch minstens twee keer per week onderdeel is van mijn luchtfietserij) langs het zwembad en schuin een ministukkie door het Flevopark (poeplucht!) weer terug naar huis. Een kleine 6 kilometer in een kalmaaneenbeetje goed anderhalf uur. En ja, de laatste paar honderd meter had een rollator best handig geweest. Gelukkig was vrouwlief zo aardig om mij te dragen. U weet wel, zoals een jong aapje bij z'n volwassen soortgenoot lekker meedeint.
Eenmaal thuis een beker heet water in den bakkes, zondagmiddagdouche en zo straks dan maar eens een voertje erin gooien. De avond belooft misschien nog een film of anderszins schermgevoeligs. Of wellicht wel helemaal niet en zijn we vanavond hartstikke creatief met weet-ik-veel-wat. Kan zomaar hoor.
Hoe dan ook, de zon maakte het allemaal mee vandaag, de bofkont.