Lispel

En opnieuw is er bijna een week voorbij zonder gerucht hier in deze echoput. Hoogste tijd dus om wat rumoer te maken. Grote vraag is alleen: hoe?

De kans op weer een pruttelpraatje is aanzienlijk. Er is namelijk teveel waar ik met gemak een hele boom over kan opzetten. Een blik op een gemiddelde nieuwspagina en ik ga los. Geen probleem. Ik heb er alleen zo weinig trek in. Dat ei kan ik wel leggen, maar dan kan ik wel bezig blijven. Zoals ook het recente verleden hier wel bewijst. Blader voor hard bewijs gerust door de site en u leest de ene na de andere rant over van alles en nog wat. Er is gewoon teveel mis.

En ja, er zijn ook best dingen goed. Maar om mezelf nu te dwingen alleen nog maar over koetjes en kalfjes te praten? Sterker, zelfs daar is van alles mee aan de hand. Met miljoenen tegelijk verdwijnen ze in de hakselaar. De gevolgen van die industrie zijn bekend, maar een vleestaks komt er niet door in Den Haag. Mafketels. Nee, in plaats daarvan zetten we de kachel een graad of twee lager. Prima hoor, ik ben voor minderen, dat is geen nieuws, maar wees eens een keer niet zo laf en pak de echte pijn aan. Vlees hebben we niet of nauwelijks nodig, warmte en energie wel. Iets algemener: belast slechte voeding en overdaad, beloon een gezonde(re) leefstijl en matigheid... en hoppekee, daar ga ik weer.

Een andere boeg dan. Muziek. Ik moet toch wat.
Vorige week puften we nog even na van twee optredens. Ondanks dat de partner in crime op maandag met een suffe verkoudheid het liefst op bed bleef met de gordijnen dicht, hadden we wel de smaak van de optredens te pakken. En zo is het nog steeds, het zoemt en het gonst.
Afgelopen week hebben we tussen alle andere bezigheden door een paar leuke plekken aangeschreven en inmiddels staan er weer drie interessante items in onze agenda. Met een beetje mazzel komt er binnen niet al te lange tijd meer bij.
Om de ergste speelhonger te stillen en ondertussen nieuwe contacten op te doen gaan we zo goed als zeker ook weer wat vaker naar open mic-avonden. Gewoon hier in de omgeving. Gitaren mee en een paar nummers een hok in slingeren. En dan maar zien. Want zo werkt het nu eenmaal. Laat je horen en zien, dan volgt er meestal wel weer wat anders. Net als afgelopen maand. Direct en indirect zijn de aanstaande optredens een gevolg van waar we speelden. Toch geinig.

Nou, zij die ietsje armer gaan worden – volgens Mark, die zelf werkelijk geen enkel benul heeft van wat hij dan eigenlijk zegt – groeten u. Een lekker plaatje om mee vooruit te kunnen. Wat gaat het worden, wat zal het zijn? Welja, laten we auto's jatten en ze ombouwen tot woningen op wielen. Weg van hier. Stealing Cars. Nadine Shah.

#waanvandedag