Loketfunctie
Maar, maak je dan helemaal niks mee op zo'n dag? Kun je niet iets bedenken van wat je hebt meegemaakt? Gewoon, iets kleins, iets simpels. Het kan van alles zijn. Misschien een berichtje gelezen waarvan je dacht, goh, hoe zit dat dan. Of dat je jezelf ongemakkelijk voelde, of juist heel erg op je gemak, gerustgesteld. Weet ik veel, gewoon, iets.
Maar nee, jij loopt maar rondjes door dat park, kijkt mistroostig naar alles wat er stuk is, kapot gaat, naar de mensen die zich prima vermaken en zorgeloos lijken. En dat alles is voor jou alleen maar een bevestiging van hoe alles naar de gallemiezen gaat, ja toch? Want zo is het toch? Je loopt maar te zuchten en te steunen. Als je al loopt. Zeg eerlijk, zoveel loop je niet. Je fietst ook al niet. Je beweegt nauwelijks. Die rondjes door het park, hoe lang is dat nou eigenlijk al niet geleden? Nee, eerlijk zeggen. Dat slaat toch nergens op. Het zijn rondjes in je hoofd die je loopt. Weet je, eigenlijk hè, jij bent net zo'n hamster in zo'n molentje. En maar malen. Waarover dan? Het leven, de dood? Nee, je weet het zelf niet!
Oh, wacht, hier, kijk dan, kom ik onverwacht eerder thuis en naar welke site zit jij te turen? De godvergeten NVVE! Is dat wat je echt wilt met je hele zijn hier. Bedenken hoe je je eigen dood zo aardig mogelijk kunt regelen? Ga je lid worden dan, van die club der doodswensen? Ja joh, moet je doen. Geef je daar toch je zuurverdiende centjes aan uit. Hoewel, jouw geld? Wat een gelul ook, het is allemaal mijn geld, wel zo makkelijk ook.
Ga je gang, doe het. Regel die hele zooi maar. Misschien word je daar wel blij van. Dat het allemaal in kannen kruiken is. Of moet ik zeggen: urnen en kisten? Wat? Hoezo is dat een beetje naargeestig? Moet jij zeggen met die zenuwenkop van je. Dat is pas naargeestig en ik moet er de hele godganse dag naar kijken.
Nou, hoe zit het. Gaan we nog wat eten of was je daar ook te lamlendig voor. Een happie maken voor je liefde van je leven? Want dat was ik toch, ooit? Ja, lang geleden was dat. Ik weet het nog goed. Toen neukten we nog, soms wel twee keer per maand, wauw! Ach, flikker toch op ook, ik ga wel naar de chinees. Gezellig daar zitten in m'n uppie bij het afhaalloket. Hebben ze gewoon hoor, tegenwoordig. Die mensen doen tenminste nog iets met hun leven. Die willen wel door, zo goed en zo kwaad als het kan. Kun jij nog een mooi voorbeeld aan nemen. Maar nee, dat doe je niet. Met je afgezakte joggingbroek en je krokodillentranen. Getver, ik verdraag het niet meer! Hou op met je jankmuil! Doe het dan, maak er een eind aan dan! Ik ben er helemaal klaar mee, doei!