Maanthee
Het is nogal een verschil of je op maandagmiddag in een museum jezelf verwent met een gereserveerde tentoonstelling, of je doet in een apocalyptische omgeving in een armetierig onderkomen onderzoek naar de gevolgen van steeds verder wegterend permafrost. Toch wil ik mij, dus los van alle zwaarden van alle Damoclessen die boven de brakke hoofdjes hangen, nog heel even proberen te richten op wat de dag tot maan maakte.
Daar was ineens de sirene om twaalf uur. Elke maand weer een verrassing. Of, zoals gezegd, het museumbezoek dat behoorlijk inspirerend was. Met gemberthee toe. Daarna de bui die steeds dikkere druppels over ons uitstortte terwijl we naar onze andere escape liepen: Concerto. Tweedehands cd's en dvd's gluren. Nadat we eigenlijk wel uitgekeken waren, toch nog een beetje de boel vertragen omdat we teruglopend naar onze fietsen niet weer een regendans wilden doen. Maar dat was onvermijdelijk.
We deelden het regenpak. Zij de bovenkant, ik de onderkant. Ja, en ik mocht het geperforeerde stuk plastic dat we regencape noemen ook over me heen trekken. Na nog geen vijf minuten op de fiets bleek mijn achterband lek. Op zich logisch na de ontelbare kilometers sinds de laatste keer dat dit gebeurde, maar toch precies genoeg voor een hoop gemopper mijnerzijds. Ik lijd het allerbest alleen en niet in stilte. Tenminste, aan de buitenkant sereen as fuck, maar inwendig tierend, dus zij ging op aandringen van mij gewoon door naar huis. De regen was mild, dat dan weer wel. Na vermoedelijk drie kwartier kwam ik, warm van al het plastic, dan ook thuis. Inmiddels wat lichter gestemd. (Pling! Ja, die is licht gestemd.)
Dus zo ging dat vandaag. Geklooi en gereutel. De dag die de maan eert. Vol beschenen door de zon. Mars kan er een puntje aan zuigen. Ook daar smolten ooit de ijskappen, zo blijkt nu. Net als hier. Bosbranden, kaalslag, stijgend water. Methaan, tot leven gewekte bacteriën en virussen. Zij lachen als laatste, vlak voor de sirene gaat. Zul je zien dat het op een maandag is. Hebben wij weer.
Nou, lekker slapen en morgen plakken we er alvast aan vast.
#waanvandedag #permafrost #mars #maan #museum #100DaysToOffload