Nul is niet niks
Ik had een nul teveel ingevuld. Dat was schrikken, want ik moest door die nul ineens een bedrag met vier nullen terugbetalen. Kon niet kloppen, want een bedrag met vier nullen aan economische verkeersdeelneming klinkt mij als utopie in de oren. Dus ja, dat was wel even paniek. Duurde een klein uurtje voordat ik daarvan was hersteld, ondanks dat ik na vijf minuten met klamme handen en razend hart klikkend, browsend en scrollend mijn eigen stommiteit had gevonden en hersteld.
Een nul teveel, het is zo gepiept. Typerdetyp en je bent een nulletje te ver. Zo gaat dat.
Het verhaal gelijk aan vrouwlief verteld toen ze thuiskwam, want die zag direct dat ik er nogal verwilderd en van slag bij liep, de schat. Ook niet heel moeilijk met de spaghetti in mijn haar en de roerbakgroenten tegen de muur, maar toch. Nee, geintje, zo erg was het niet, maar dat is wel ongeveer wat ik uitstraal blijkbaar.
Mooier en rustgevender kon de samenvatting van haar dag mij dan ook niet in de oren klinken toen ze mij vertelde dat ze tegen haar collega zei dat die niet over de wolken moest struikelen.
Poëzie zit in het alledaagse.