Publikein
Ik wil natuurlijk niet teveel teleurstellen, maar ik deel het toch maar even: feestjes hoeven voor mij meestal niet zo. Daarom had ik het vandaag een beetje zwaar.
Normaal wordt dat hele Oranjegebeuren pas ergens in Watergraafsmeer voelbaar. Dan kiezen we daar vrijwillig voor. Lopen we een rondje langs alles wat ze daar als oude meuk zien, maar voor een beetje bewoner in onze wijk zowat goud waard is.
Doorgaans is het hier een stille boel met kleedjes en rommel. Behalve op de reguliere dagen, maar dat is gewoon de norm alhier. Je flikkert alles wat je niet nodig hebt op straat, ergens in de betrekkelijke omgeving van een vuilcontainer. Dan is er altijd wel iemand die er alsnog iets mee kan, of helemaal niet. Dan is het hopen op een bezoekje van de ontgoochelde straatvegers.
Het was dus vanochtend even schrikken toen er vanaf een uur of elf ineens vanuit onze geliefde binnentuin een heel yuppenfeest losbarstte. Wat een kabaal! Stond wit en volgevreten Nederland (gentrificatie, u weet wel) vanaf een balkon te gillen en roepen. Soms leek het op zingen compleet met een slecht getrompetterd (speel het dan gewoon niet! ja, jij met je droeftoeter) Wilhelmus, balkonbingo, volksgeblèr onder het mom van karaoke en om het leuk af te sluiten een heuse dj met snijdend harde house. Wat een hel – het woordje zit tenslotte niet voor niets verstopt in het volksriedeltje.
Gelukkig hebben wij wèl iets nuttigs met ons troebele leven gedaan. De gordijnen dicht, spot aan, videocamera erbij en huppekee, de beelden voor een verse MANKES-video geschoten. Daarna een korte wandeling, even dreinen langs de waterkant, weer thuis een begin gemaakt met onze vijfdaagse programmeercursus en tussendoor een beetje aan een eventuele nieuwe website rommelen voor hetzelfde muzikale project; onze eigen republiek. Je moet toch wat op zo'n woningsdag.
#koningsdag #woningsdag #website #muziek #video #waanvandedag #republiek