Radioactivisten
Met aan twee kanten bruggen en zelf over de middelste is het zicht vrij en intrigerend. Fabrieksschoorstenen prikken de dikke wolken; voilà, een wattenstaaf van heb ik jou daar aan mijn fiets hangen.
Eerder deze middag sprak eerst De Vrouwe solo en daarna wij samen wijze woorden over kunst en muziek, een markt die niet bestaat en de toekomstvisie voor de korte termijn. En dat dan allemaal telefonisch in het radioprogramma Zwaardvis van vriend Willem. Blij als een kind met kriebelende geitenwollen sokken kon ik mijn credo dat wijzelf het virus zijn ook daar nog even tussen de spouwmuren kwijt. Kijk maar wat je ermee doet, dacht ik.
En nu ligt Nijmegen achter mij en zal Arnhem straks de wereld omkeren. Zo gaat dat in het leven van de treinreiziger. Vooruit naar over de rivieren en achteruit naar nog noordelijker. Amsterdam in het vizier, maar laat ik aardig zijn en de trekker niet overhalen. Tenzij het is om de ramen op te frissen.
Ik geloof niet dat ik veel meer toe te voegen heb voor nu, behalve dan het eindeloos en dus oeverloos vrij associëren, het spel met woorden dat ik graag speel en altijd van mezelf win.
Kom ik nog even terug op de radio-uitzending. Voor hen die vielen, weer opstonden en denken, verdraaid, dat heb ik dan maar mooi gemist, geen zorgen. Je kunt hier het interview met Selma en hier met ons samen terugluisteren. Hiephoi.