Stinkperen
Een pinstoring met Pinksteren, een valsere alliteratie kan bijna niet. Toch heeft het wel wat, zeg nou zelf.
Na de repetitiesessie huiswaarts viel het vandaag nogal op dat Utrecht Centraal er wat doods bij lag. Net als de blikken kiloknaller-bier dat her en der over het station en in de treinen lekker penetrant lag af te sterven. Geef het volk wat festivals en de ware aard toont zich. Stelletje ranzige idioten bij elkaar.
Als toegift schold een vrouw op haar fiets de fietsenmaker bij station Amstel de huid vol. Waarom? Omdat ze niet in de stalling mocht fietsen. De publieke vermaning trok ze niet. Overigens moet gezegd: haar kekke gifgroene jasje paste goed bij haar verrotte karakter. De beste man liet de ziektes van zich afglijden en ging door met zijn werk. Behalve fietsen maken moet ie ook de uitgaande stallers met zo'n apparaatje bliepen. OV-kaart ervoor en een fijne avond. De dame in kwestie vond trouwens dat hij maar een 'real job' moest zoeken. Blijkbaar weet ze in al haar domheid niet meer wat het Nederlandse woord is voor dit nobele ambacht.
Ondanks alles waren partner en ik blij dat we alleen maar wat dikke spetters vingen onderweg. Pas toen we binnen waren flikkerde het water uit de hemel en deden wij een dansje.