Tochtgat
Dankzij de boekhandel sprokkel ik wekelijks nog wat inkomen bij elkaar en fiets ik na het werk met een gevoel dat het dichtst in de buurt komt van zoals mijn oma zou zeggen houdt de moed er maar in jongen, weer naar huis. Meestal met een tussenstop bij de buurtsuper en als de weergoden een goede dag hebben, dan plak ik er nog een omweg aan vast voordat ik ons home sweet home binnenstap. Hoewel het ook zomaar kan zijn dat er een ritje Rotterdam naar mijn lieve dochter in de plaats van dit geneuzel komt. Maar vandaag dus niet.
Ik verdween na de boodschappen in een mensenmassa. Die demonstreerden hun wandel-, ren- en fietskunsten. Niet zo heel gek, prachtig weertje, dus ondanks dat ik iedereen met liefde vervloek doe ik ook heus mijn best om begrip te tonen voor de optocht. Ik slalom me suf en probeer ondertussen de eindeloze stroom tweevoeters te negeren en de omgeving in mij op te nemen. Dat is een klus hoor.
Eenmaal thuis draai ik mijn huishoudelijke riedel af en als alles is gedaan wacht de beloning. Thee, bank en leesvoer (digitaal en analoog, welja).
Zo lees ik onder anderen iets over hoe het zwerfvuil in de natuurgebieden schrikbarend toeneemt. Onbegrijpelijk vind ik dat. Dan ben je in een omgeving waar je, daar ga ik dan voor het gemak even vanuit, graag wilt zijn. Om daar dan gewoon je afval op de grond te flikkeren. Hoe verzin je het. (Niet dat je het ergens anders dan maar wel moet doen, duh.)
Ik zie het ook hier in het Flevopark. Niet eens een prachtplek, maar ik vermaak mij er wel. Het is beter dan niets en als ik dan toch moet kiezen, dan vind ik dit het mooiste park in deze stad. Tenminste, als je al het rondslingerende koffie-to-go en aanverwante vuil wegdenkt. Het wordt steeds meer. Ik zag van de week een vogel die zich in een regenplas waste terwijl er een gebruikt mondkapje, een koffiebekertje en een plastic wikkel van een gevulde koek om 'm heen dreven. Het zag er tragisch uit en ik vrees dat het er niet beter op gaat worden.
Goed. De middag zit er bijna op. Stiekem wil de maan nu voor het raam zitten. Van mij mag ze.