Trekker
Ik heb zojuist mezelf plechtig beloofd dat ik niet met een trekker het gemeentehuis van Veenendaal in zal rijden.
Ik haalde mijn verlengde rijbewijs op. Niet dat die langer is geworden, maar u snapt. En toen kreeg ik te horen dat mijn rijbewijs precies hetzelfde is als mijn vorige rijbewijs, maar dan toch met een bonus. Vanaf nu staat er een T op. De T van trekker. Ik mag zomaar ineens een trekker besturen.
Nu weet ik dat die dingen dus vooral worden gebruikt voor allerlei protesten en dat je er derhalve heel handig gemeentehuizen mee kunt enteren, ook buiten openingstijden. Niet zo heel gek omdat het oorspronkelijke nut van de trekker allang geen doel meer dient. De bodem is verschraald, droog in de diepte en kunstmatig geïnsemineerd met allerhande zooi. Een dooie, monotone boel waar je eigenlijk alleen maar naar kunt staren met een doosje tranentrekkers in je hand.
Om het ding dus toch nog te kunnen gebruiken, hebben creatieve geesten bedacht dat trekkers een probaat middel zijn om boze witte mensen kracht bij te zetten.
Maar, zo zei ik al, dat ga ik niet doen. Ik ben allang blij dat ik de komende tien jaar weer toestemming heb om met een gammele leen- of huurauto op pad te mogen. Die tripjes dienen altijd een hoger doel. Muziek, kunst of andere hoognodige verplaatsingen van mij en mijn inboedel. Verder vind ik het bezit van een ransbak niet bepaald nodig en bezwaarlijk voor mijn geweten. En dat is al bezwaard genoeg.
Moet ik ineens denken aan wat ik een week of wat terug las en waarbij ik een pijnlijk cynische grimas niet kon onderdrukken. De Formule 1 zei toen een miljoen euro te doneren aan het door overstromingen getroffen gebied in Italië. De race daar kon toen niet doorgaan omdat er mensen aan het verdrinken waren. De coureurs vonden het toen niet passend om desondanks hun zinloze rondjes door bochten te brullen. En dit was hun manier om te helpen. Iets met regen en drup. Met een jaarlijkse miljardenomzet een ziekmakende 'sport' uitoefenen waarmee je heel stevig bijdraagt aan de oorzaak van diezelfde overstromingen. Mafkezen. Geen idee, geen benul. Als ze maar kunnen scheuren. Over lijken.
Natuurlijk weet ik dat dit slechts een mank voorbeeld is van alle shit die we over onszelf uitstorten. Over shit gesproken, misschien dat ik toch met een trekker nog gezellig een volle mestkar uitrijd op het eerstvolgende Formule 1-circuit. Het mag wat kosten.
Na zoveel onsamenhangend gebrabbel de hoogste tijd voor een muziekje met een duidelijke boodschap. En ja, opnieuw kietel ik mezelf. The Weak And The Strong. This Story. Hopsa.