Uithoren
Ontluisterend, misschien was dat wel het juiste woord. Misschien ook niet, maar het had er alle schijn van. Het was in elk geval het eerste dat verscheen voor het oog van de geest, dus dan moest het haast wel iets betekenen.
Met het gruis en het zand in de hersenpan, althans, we parafraseren hier de werkelijkheid, maar dat neemt niet weg dat dit zowat – niet zowaar! – de toestand was waarin het verhaal zich afspeelt. Welk verhaal? Goede vraag, mijn waarde. En zoals iedereen weet, behoeft een goede vraag niet duur te zijn. Doe er gelijk een onsje kerstkransjes bij en moet jij eens opletten hoe Pasen en Pinksteren op geen dag vallen. Ach, na vallen komt altijd weer dat vermaledijde opstaan. Nou ja, altijd. Er komt een moment dat het bij vallen blijft. Wat zal dat een rust geven.
Ontluisterend, dat was, zoals we eerder besloten in naam der veel betekendheid, het juiste woord. Nu nog een situatie waar precies dit woord in zou passen.