Vitamine C
Disclaimer: ik ben strontchagrijnig en dat is de schuld van die stompzinnige zomertijd. Afschaffen die onzin. Desnoods met het compromis van een halfuur.
Nuance is momenteel niet mijn sterkste punt. U bent gewaarschuwd.
Terwijl de Amerikaanse bevolking bij voorkeur wapens hamstert, trekken kilometers lange stoeten in India van de stad naar het platteland. De fabrieken waar deze stevig uitgebuitte mensen werkten (bijvoorbeeld om onder erbarmelijke omstandigheden onze goedkope en ook dure (merk)kleding te produceren) zijn sinds een week gesloten vanwege een totale lockdown. Ze lopen soms honderden kilometers terug naar huis, waar ze vaak niet welkom zijn: ze komen uit de stad en zijn waarschijnlijk besmet.
Dank u globalisme. Dank u imperialisme. Dank u kapitalisme. Dank uit de grond van mijn huilend hart, dat net zo is verziekt door deze ismes. Fuck het hele schijtsysteem.
Maar nee, verder is er niets aan het handje. Het ging allemaal zo goed met de wereld, maar ja, toen kwam dat nare virus. Wat een toestand. Even uitzitten en weer door waar we gebleven waren. Prima pik, doorpakken en de verloren arbeid, tijd en vooral centjes als de sodemieter teruggraaien. Dan dansen we weer gezellig op de graven met een mooi glaasje gerijpte jaren en een smeerseltje kaasprut in de hand.
Hypocriet? Yep. Volledig. Net als die opengesneden ganzen langs de weg. We schreeuwen dan wel moord en brand, maar knijpen graag een oogje toe bij het ganzenlevertje of eendenborstje op ons bord.
Ik ben er klaar mee. Dekentje op de bank, beker thee, pyjama aan, gordijnen dicht.