Wrom
Dit gaat 'm niet worden en toch doe ik, eigenwijs strontjong als ik ben, toch een poging.
Aanvankelijk wilde ik hier gewoon alleen even een muziekje delen en dan wegwezen, maar meestal komen de muziekjes pas tijdens het typen opborrelen. Dus ja, dan is het onvermijdelijk wat gepruttel neer te kalken in de hoop op muzikale bijval dan wel afsluiting.
Vanmiddag overigens een nieuwe locatie ontdekt. Almere Poort. Weer eens wat anders dan Stad. Almere Buiten had ik al op mijn lijstje staan en nu alleen nog Haven, dan zijn we overal geweest. Alles op z'n tijd.
In Poort was het prima te doen. Aardig wat aanloop aan het begin van de middag, maar ja, toen begon de regen en bleven de potentiële bezoekers zo goed als thuis. Geef ze eens ongelijk. Al zijn er toch altijd nog mensen die in weer en wind over de drempel stappen. Die geef ik al helemaal geen ongelijk.
Poort is een bieb in een bieb. Met een eigen indeling en gelukkig wel gewoon de ij achter de i – het zijn nu eenmaal losse letters. Geloof het of niet, maar in de rest van het Almeerse boekenfeest staat de ij bij de y. Ik kan daar maar niet aan wennen en dwing mijzelf dus zowat dagelijks die knop eindelijk eens om te zetten, maar mijn brein weigert dienst. Met alle macht en in mezelf vloekend zet ik de boeken van, ik noem maar iemand, Linda van Rijn pal achter, of toch in ieder geval heel dichtbij, die van Chris Ryan. Tja. Het is een dingetje, maar men is onvermurwbaar – in Almere heeft het alfabet 27 letters.
Maar goed, de troostprijs ligt in Poort. En geloof het gerust, dan moet ik dáár ineens weer wennen aan een wereld die ik dus intrinsiek logischer vind. Gedoe. Ik ben net een mens.
Nou ja. Omdat de y dus met gemak kan klinken als het Engelse waarom: een liedje om de boel mee af te sluiten. Bronski Beat. Why?