240.

Nasa grab na ngayon si Yin at Amiel pagtapos ng napakatagal na hatakan at buhatan. It seems like the latter fell asleep already dahil tumigil na siya sa pangungulit sa nakababata. Yin was tired already, ang bigat bigat ba naman ng inaakay niya mula pa kanina, but when he looked at the sleeping giant beside him he can't help but smile.

— flashback —

It's already past midnight. Nagsiuwian na ang lahat ng bisita ni Apollo maliban sa kanilang magkakaklase.

Shaun and Kenji are now sleeping inside one of Apollo's guest room, hindi na sila hinayaang umuwi pa ni Apollo dahil bukod sa pareho silang nakainom ay bagsak na din si Shaun kanina pa. Hindi rin naman kakayanin ni Kenji na alalayan 'yun magisa dahil kahit siya ay lasing na. 'Weaklings', ika nga ni Apollo.

Hindi parin bumabalik si Hui mula nang umalis siya kanina, si Alon naman ay umalis din mga ilang minuto na nakalipas kaya aapat nalang silang natira ngayon sa may living area. Si Sev, Apollo, Yin and Amiel...

... Amiel who is now drunk DRUNK. Isa pang 'weakling'.

Nakahiga siyang patagilid sa may sofa habang paulit ulit niyang sinasabing namimiss niya na ang roommate niya. At times ay bigla naman siyang babangon papaupo at biglang aakbay sa katabi at magsasalita, “Bakit ayaw ako pansinin ni Yin!”, tapos babalik ulit sa pagkakahiga. Kaya naman tawang tawa sakanya si Apollo at Seb samantalang nakangiti lang sakanya ang katabi niya, si Yin.

“Tanga! Anong hindi pinapansin? Kanina pa nga kayo mag kausap, hayyy lasing.” Natatawa paring sabi ni Apollo.

Alam naman ni Yin na it's just because of the alcohol but what actually makes it funnier is because ang laki laki ni Amiel pero para siyang batang nagtatantrums.

“Huy Miel, di ka na nahiya.” pinipilit nang patayuin ni Apollo si Amiel. “Umayos ka! Feeling close ka kay Yin.”

Seb also tried to help, giving Yin an apologetic smile. “Sorry ang gugulo ng mga kaibigan namin.”

“It's okay.” Yin smiled back, dahil okay lang naman talaga sakanya. He actually finds this amusing.

Naalimpungatan naman si Amiel nang marinig ang pangalan ni Yin, so he sat up again eyes still shut and then shouted, “Ano'ng feeling close! Close talaga kami 'no?!” then he went back to lie down.

“Roommate ko 'yun eh. Close kami nun.” he added, more softly this time.

Napatingin naman si Apollo kay Yin and the latter just gave an awkward smile.

“Wait, so ikaw 'yun?” Yin nodded and Apollo just laughed. “Ok. Now I get it, kaya pala.”

“Kaya pala?” Yin asked.

“Wala wala. Alam mo crush ka niyang tropa ko.” Yin just laughed at Apollo and Seb just looked at him unbelievably, as if saying 'Bakit mo nilalaglag sarili mong kaibigan lab?!'

Pero hindi pinansin yun ni Apollo, he continued by saying, “Oo nga! Tawa tawa ka dyan, gusto ka niyan. Tignan mo 'to... Pst Miel.” he called waiting for Amiel to give any kind of response.

“OH?!” pasinghal na namang sagot ni Amiel, making Seb and Yin chuckle. Parang laging naghahanap ng away eh.

“Di'ba sabi mo roommate mo si Yin?” Amiel nodded kahit pa nakapikit siya. “Ano kasi gusto daw ng tropa ko, tinatanong number, bigay mo naman sakin.”

“Baka sapak ibigay ko dyan sa tropa mo!” sigaw nanaman ni Amiel.

Tawang tawa na si Apollo but he continued, “Bakit? Gusto mo ba 'yun si Yin?”

Amiel went silent for a second so Apollo took a glance at Yin, parang nagiintay din siya ng sagot.

“Oo.” simpleng sagot lang ni Amiel. Then he added a few seconds later, “Tsaka ang papanget ng mga tropa mo, Apol!” making the three of them laugh.

”'Di sila bagay kay Yin...”

”... ganda ganda nun eh.”

— end of flashback —

Yin chuckled as he remember those. He may have blushed a little pero buti nalang at madilim sa grab at dadalawa lang naman sila ni Amiel sa likod, walang ibang makakakita.


As their grab arrived in front of their apartment, Yin's struggle starts again. Bukod sa bubuhatin nanaman niya ang mabigat na si Amiel ay kung ano ano pang sinasabi nito at ang ingay ingay nanaman. Hiyang hiya na si Yin kaya naman gusto nalang niyang makapasok na sila sa loob.

Once they are inside, ibinaba niya agad ito sa sofa but Amiel's weight dragged him down kaya napaupo na din siya.

“I'll go to my room na, Amiel.” he said tapping Amiel's hand on his shoulders.

Akmang tatayo na siya pero pinigilan siya ni Amiel na napakalakas na naman ng boses. “'Wag mo ko iwaaaaaaan!”

“Amiel! Oh my gosh your voice is too loud!”

“Eh kasi iiwan mo ko dito!”

“D'yan ka na matulog. Just go to your room if you can. You're too heavy, sakit na ng likod ko.”

“EEEEEHHHH!” sigaw nanaman ni Amiel kaya tinakpan na ni Yin ang bibig niya. Their faces are inches away now.

“Kapag di ka tumigil hahalikan kita. Stop shouting okay? Ano'ng oras na baka magising yung mga nasa taas.”

Amiel didn't try complaining, hindi na din sya nagsalita. Tumango lang siya so Yin smiled thinking, 'finally!' Inalis na niya ang kamay sa pagkakatakip ng bibig nito. Yin was about to stand up when Amiel put his hand on the back of the younger's neck and pulled him in, causing their lips to press against each other.

Amiel kissed Yin, and Yin just let it happen.

Their eyes are both closed, lost in a sense of confusion. One about whether he's just totally wasted and this is just a dream, and another over what the fuck is this.

Amiel presses his lips closer to Yin's in an effort to gain access and lick the insides of his mouth. Yin then again complies, now also quietly grunting as he receives aggressive licks from the latter. They both kissed till they had to stop and gather their breaths. When they eventually parted, Yin heaves his chest and places his forehead on Amiel's as he tries to regain his breath.

“Sana hindi nalang 'to panaginip,” Amiel whispered abruptly as he glanced at Yin with glazed eyes while practically gasping from their kiss.

Amiel immediately fell asleep after that.

Yin fixed Amiel's position so he won't be uncomfortable while sleeping, then tucked him inside a blanket. “It's not, Amiel.” he said as he kissed his forehead goodnight.