Η άλλοτε εξοχική Έπαυλη του Τσιγαδά Πασά, στα Λέπιδα της Λέρου.
Το εξαιρετικό αυτό οικοδόμημα κτίστηκε το 1884 από τον πλέον φιλόπατρι άντρα, Νικόλα Τσιγαδά Πασά. Για αυτήν την έπαυλη έγραφε ο συγγραφέας της εποχής:
«Είναι βασιλική από κάθε άποψη, ο δε ψίθυρος των αειθαλών ποικίλων δένδρων, ο φλοίσβος των κυμάτων, τα κελαϊδήματα από τις πέρδικες και των διαφόρων άλλων πτηνών, αποτελούν κάτι σαν δυνατή βοή που καταλήγει σε μουσική μελωδία. Ποικίλουν οι ευωδίες τις έπαυλης, οι μυρωδιές από τα άνθη των μύρτων, των κυπαρισσιών, αγιοκλημάτων, από τις δάφνες, ροδοδάφνες... προκαλούν τον θαυμασμό των επισκεπτών.
Με τον ίδιο τρόπο θαυμάζεις το μικρό λιμανάκι μαζί με την αποβάθρα και την προκυμαία, η οποία έχει δυο σειρές από τζιτζιφιές. Τα κάγκελα και η μεγάλη ανθοστολισμένη είσοδος που οδηγεί στο μέγαρο σφραγίζει το μεγαλείον της έπαυλης.»
Είχε μόνιμο κηπουρό, που φρόντιζε τον εξωτικό κήπο της έπαυλης, τον επονομαζόμενο «Σκεφίλη». Αυτόν τον άνθρωπο οι κάτοικοι, επειδή μοίραζε στους φτωχούς Λεριούς χρυσά εικοσόφραγκα και λίρες, τον ονόμαζαν ψυχικάρη. Με ειδικά ναυλωμένο καράβι έφτανε ο πασάς από την Αλεξάνδρεια στο Λακκί μεταφέροντας δωρεάν τους συμπατριώτες του. (Μ.Η.)
Τα χρόνια της τουρκοκρατίας πέρασαν και το 1923, οι Ιταλοί με τις υποχρεωτικές επ΄ αμοιβή απαλλοτριώσεις, μετέτρεψαν το κτίριο σε λέσχη Αξιωματικών. Παράλληλα δε, έφτιαξαν γύρω από αυτόν τον χώρο σπίτια για αξιωματικούς.
Το 1949 στο ίδιο κτίριο των 466 τ.μ θα φιλοξενηθεί, η Γεωργική σχολή, η φιλαρμονική, καθώς και η λέσχη υπαλλήλων των Βασιλικών Τεχνικών Σχολών.
Λίγο αργότερα το 1964 το ίδιο κτίριο θα στεγάσει τις 160 κλίνες της Παιδοψυχιατρικής κλινικής. Το γνωστό σε όλους 7ον περίπτερο.
Το 1991 θα στεγάσει την σχολή νοσοκόμων έως και στις 27/10/ 2000.
Έκτοτε στο κτίριο αυτό βάλαμε λουκέτο και «φύγαμε»...
Σήμερα στην άλλοτε έπαυλη του Τσιγαδά, το μόνο που ευωδιάζει είναι τα λύματα των μεταναστών τα όποια συσσωρεύουμε σε υπέργειες πολυεστερικές δεξαμενές και από εκεί με βοθροφόρα τα μεταφέρουμε και τα μεταγγίζουμε στον πίσω χώρο του Ποσειδώνιου, με τελικό προορισμό την επεξεργασία τους στο γραφικό Παντέλι Λέρου.
Χωρίς πλέον καμία συντήρηση το πανέμορφο αυτό κτίριο καταρρέει. Η οροφή της έπαυλης σωριάστηκε κατά γης το κτίριο κάθε βράδυ βανδαλίζεται, βρωμίζεται, καταστρέφεται από την ανεξέλεγκτη, εντός του χώρου, μετακίνηση των μεταναστών και όχι μόνο.
Τα παράθυρα και οι πόρτες του Πασά κάθε βράδυ τεμαχίζονται, γίνονται ξύλα για τις παράνομες υπαίθριες ψησταριές. Τα αειθαλή δένδρα εξαφανίστηκαν, το γραφικό λιμανάκι κατά καιρούς δέχεται λύματα και σκουπίδια. Σήμερα όλοι εμείς, οι εντός των τειχών, βλέπουμε την ισοπέδωση, την καταστροφή, την εξαφάνιση της ιστορίας μας.
Περιμένουμε από τους σταλμένους, τους διορισμένους, αλλά και εκλεγμένους αφεντάδες εντολές, αλλά μάταια. Επικρατεί νεκρική ένοχη σιωπή. Ανατριχιάζεις, αηδιάζεις, βλέποντας την διαχρονική αυτή αδιαφορία των Διοικούντων.
Υ.Γ Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες, μετά την εργολαβία καθαρισμού του τμήματος Λεπίδων που έγινε πρόσφατα...
#Λέρος #Λερος #Greece #Leros #LerosHistory #Ελλάς #Ελλάδα #Κτίρια
Λάβετε τις επόμενες αναρτήσεις στο email σας κάνοντας εγγραφή
Τα άρθρα στο παρόν ιστολόγιο, έχουν συγγραφεί και δημοσιευθεί στο facebook σε προγενέστερο χρόνο.