Η Μονόπετρα της Λέρου
Μονόπετρα.. θα μπορούσες να πεις ότι αυτός ο βράχος σου θυμίζει κάτι ξεχωριστό, κάτι διαφορετικό, ίσως μια αρχαία ακρόπολη ή ίσως ακόμα και έναν ιερό βράχο, μιας και δεσπόζει επί του Λενικού ή(Ελληνικού), μιας περιοχής όπου κατοικοέδρευσαν βάση παλιών συγγραμμάτων, οι πρώτοι αρχαίοι Έλληνες στο νησί.
Από εκεί ψηλά χάνεσαι στην ομορφιά της πανοραμικής θέας που έχει αυτός ο τόπος! Τα πάντα γύρω σου είναι όμορφα, είναι διαφορετικά, κάθε κομμάτι αυτής της γης σου βγάζει και μια ιστορία… Ένας μοναχικός βράχος που σου θυμίζει θρόνο…
Με μια προσεκτική ματιά θα δεις από εκεί, θα αντικρίσεις προς την μεριά του Λεβάντη, το νησί της Αγ. Κυριακής και πίσω του αρκετά κοντά, τον κόλπο του Γέροντα, όπου στις 29 Αύγουστου του 1824, η Ελληνική ψυχή κατατρόπωσε τον πολυάριθμο τουρκοαιγυπτιακό στόλο.
Προς την όστρια απλώνεται η Λίμνη! Έτσι καταχωρείται σε ένα χάρτη του 19ου αιώνα, το σημερινό Λακκί. Εκεί στην περιοχή του Μαλωτάρη, ο Ποσειδώνας διεκδικούσε σθεναρά την εύφορη γη από την θεά Δήμητρα, αλλά παράλληλα ζητούσε και απεγνωσμένα τον έρωτά της, μέχρι που, θυμούνται οι πιο παλιοί, η θεά Δήμητρα για να τον ξεφορτωθεί, μεταμορφώθηκε σε φοράδα, πράγμα που έπεσε γρήγορα στην αντίληψη του Ποσειδώνα. Μεταμορφώθηκε και αυτός σε άλογο και γύριζε γύρω από τα τεμένη, από τα οποία η περιοχή πήρε το όνομά της, Τεμένια.
Στην κορυφή του λόφου των Τεμενίων θα βρείτε τον εγκαταλελειμμένο από όλους αρχαίο τρίπατο πύργο. Έτσι λοιπόν κάποτε οι θεοί μεταμορφωμένοι σε ζώα ζευγάρωσαν και αποτέλεσμα αυτής της συνεύρεσης ήταν η γέννηση μιας πανέμορφης κόρης που την έλεγαν Δέσποινα. Όμως δεν μπορώ να σας πω αλλά για δαύτην διότι απαγορεύεται να προφέρουμε ακόμα και το όνομα της...
Ο βράχος αυτός λοιπόν είναι μοναδικός στο νησί. Στέκει εκεί και λάμπει την ημέρα, σαν ένας φάρος που εκπέμπει φως, όμως σαν πέσει το φως του Ήλιου παίρνει ανθρώπινη μορφή. Την μορφή του άγρυπνου σκοπού, μιας και το φυλάκιο βρίσκεται ακριβώς στην ποδιά του #Μεροβιγλιού. Ένα βουνό που δικαίως πήρε το όνομά του, μιας και από αρχαιοτάτων χρονών χρησιμοποιήθηκε ως παρατηρητήριο αλλά και ως φρυκτωρία. Το όνομα #Μεροβίγλι ή Ημεροβίγλι, που σημαίνει σκοπιά της ημέρας, προκύπτει από το Λατινογενές Vigilare: ημέρα και βίγλα.
Μέσα από τα σπλάχνα αυτού του εμβληματικού βουνού, πηγάζει δροσερό νερό! Εκεί λίγο πιο κάτω, κοντά σε ένα πανύψηλο κυπαρίσσι, υπάρχει το πηγάδι του Απαλού. Ένα πηγάδι με βαθιές στοές, σκοτεινό και κρύο, με δροσερό νερό…
Θυμάται ο Γιάννης που όταν ήταν παιδί τον έστελνε ο πατέρας του να φέρει νερό με την στάμνα στο σπίτι. Εκεί δίπλα, σε ένα χωράφι, είχαν στρατοπεδεύσει τον Νοέμβριο του 1943 οι Ινδοί. Από εκείνο το πηγάδι έπαιρναν νερό και από εκείνο εκεί τον βράχο έδωσαν την σκληρή τους μάχη έναντι των γερμανικών στρατευμάτων.
Αυτός ο ίδιος βράχος στέκεται σαν στέμμα πάνω από την επικλινή περιοχή του Κεραμωτού. Στολισμένος με σταλακτίτες που λαμπυρίζουν στο φως του Ήλιου, κάθεται και αγναντεύει τα Πίανα και την ψηλή κορφή της Σκουμπάρδας, του βουνού των δυο δρόμων! Εκεί ψηλά στην κορυφή του, άναψαν τις φρυκτωρίες για να ελλιμενιστούν τα πλοία των Ελλήνων που θα έφευγαν για τον πόλεμο της Τροίας.
Αγναντεύει και το άλλοτε νησί των Λεπίδων, στο οποίο υπάρχουν ακόμα τα θεμέλια των δυο αρχαίων ναών, όπου το ανθρώπινο χέρι κατέστρεψε πανέμορφα αρχαία ψηφιδωτά, για μια χούφτα χώμα. Και μην ξεχάσετε ποτέ κάθε εκατό μέτρα γης αυτός ο τόπος έχει και μια ιστορία, έχει κάτι να σας πει, έχει κάτι να σας δείξει…
Θα σας έλεγα και άλλα, όμως ίσως σας κούρασα! Ή ίσως και να σας αρέσουν όλα αυτά! Θα τα βρείτε στα παλιά – παλιά βιβλία, ή στο βιβλίο που ευελπιστούμε ότι θα βγάλει σε λίγο καιρό ο Πολιτιστικός σύλλογος νέων και έρευνας η Άρτεμις.
#Λέρος #Λερος #Greece #Leros #LerosHistory #Hellas #Ελλάς #Ελλάδα #AtheatiLeros
Λάβετε τις επόμενες αναρτήσεις στο email σας κάνοντας εγγραφή
Τα άρθρα στο παρόν ιστολόγιο, έχουν συγγραφεί και δημοσιευθεί στο facebook σε προγενέστερο χρόνο.