Μύθοι και πραγματικότητα

Η Σπηλιά των Ναϊάδων

Συλλογή φωτογραφιών

Εκεί σε μια λοφοπλαγιά, υπάρχει ένα υπέροχο σπήλαιο γεμάτο από αρώματα και χρώματα και κατοικούν οι Νύμφες των ποταμών, των πηγών και των κρηνών! Στην είσοδο σε περιμένουν δράκοι φύλακες για να σου υπενθυμίζουν ότι πρέπει να σέβεσαι τον τόπο. Περιπλανώμενοι ένα μεσημέρι στην περιοχή του Παρθενίου, αποφασίσαμε να επισκεφτούμε την νεραϊδοσπηλιά!

Εντός του σπηλαίου.

Μέσα εκεί αντικρίσαμε υπέροχα χρώματα να λαμπιρίζουν και να χορεύουν επάνω τους οι ακτίνες του Ήλιου! Σταλακτίτες και σταλαγμίτες δροσίζουν ακόμα και σήμερα τον λουτρώνα που ζουν επί εκατοντάδες χρόνια οι πανέμορφες Ναϊάδες, οι νύμφες των νερών, οι κόρες του Δία!
Λευκοί σταλακτίτες, μοναδικοί και υπέροχοι λαμπιρίζουν στην οροφή της σπηλιάς! Υγρά πρασινόμαυρα πετρώματα μαζί με απαλά μπεζ, συνθέτουν ολόγυρα τον εσωτερικό διά κοσμο του σπηλαίου. Λευκοί καταρράκτες από ασβεστόλιθο βρίσκονται στα πόδια σου!

Άλλη μία φωτογραφία από το εσωτερικό του σπηλαίου

Σχήματα μοναδικά ξεδιπλώνονται και ένας θρόνος σε καλεί να καθίσεις και να αισθανθείς για λίγο και εσύ βασιλιάς αυτής της πανέμορφης νεραϊδοσπηλιάς! Οι όμορφες νεράιδες σου επιτρέπουν να τα θαυμάζεις και να τα αγγίζεις προσεκτικά, γιατί τα θαύματα αυτά των θεών κουβαλούν στην πλάτη τους εκατομμύρια χρόνια. Απ’ αυτήν την νεραϊδοσπηλιά έφευγαν οι νύμφες και συνόδευαν την Άρτεμη στο άλλοτε δάσος του Παρθενίου, εκείνο το δάσος που εμείς ξεριζώσαμε και κάψαμε για χάρη ενός επιδοτούμενου προγράμματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης!

Φωτογραφία από το εσωτερικό του σπηλαίου.

Απέναντι και λίγο πιο πέρα από το Καστέλι υπάρχει ένας υπόγειος ποταμός με ιαματικά νερά, που κυλούν νύχτα και μέρα. Στη Ρίνα κυλά τα νερά του ασταμάτητα για εκατοντάδες χρόνια. Μέσα σε αυτά τα διαυγή νερά, ζουν και μεγαλώνουν οι νεράιδες, που μας τονίζουν την μεγάλη σημασία που έχει το νερό στην ζωή μας.

Λίγο πιο κάτω υπήρχε το έφορο λιβάδι του κάμπου, που έπαιζαν, τραγουδούσαν και χόρευαν μαζί με την Άρτεμη. Περιπλανιόντουσαν στις όμορφες καταπράσινες πλαγιές του βουνού, ενός βουνού, που από ανθρώπινο λάθος της άλλοτε Δημόσιας επιχείρησης ηλεκτρισμού κάηκε.

Προφανώς για μια από αυτές τις καλλίγραμμες γυναικείες φιγούρες θα είχαν διαβάσει οι Ιταλοί ναύτες, και ονόμασαν τον απάνεμο εκείνο κόλπο «Porto di Ρina». Κάθε φορά που με δική μας ευθύνη στερεύει μια πηγή μια νύμφη πεθαίνει από την λύπη της, διότι δεν μπορεί πλέον να ξεδιψάσει ζώα πουλιά και ανθρώπους!

Αχνά θυμάμαι ότι κάτι παρόμοιο πρέπει να είχε συμβεί στην περιοχή του αποτυχημένου φράγματος! Μάλιστα τότε έλεγαν ότι είχαν πεθάνει αρκετές Νύμφες, μιας και το τεχνητό φράγμα ήταν η αίτια να κλείσουν πολλές πηγές στην γύρω περιοχή.

Πέρασε η ώρα και σας κούρασα με την πολυλογία μου, θα σας πω όμως κι αυτό και κλείνω. Αυτό το σπήλαιο όπως και δεκάδες αλλά που υπάρχουν στο νησί μας, εάν φωτιστούν και καθαριστούν μπορεί να γίνουν πόλοι έλξης τουριστών. Σπήλαια και πηγές που απλόχερα έδωσε η φύση σε αυτόν τον τόπο που λέγετε Λέρος…

Εσωτερικό του σπηλαίου


Συλλογή φωτογραφιών ΕΔΩ


#AtheatiLeros #ΑθέατηΛέρος #Λέρος #Λερος #Greece #Leros #LerosHistory #Hellas #Ελλάς #Ελλάδα #ΜυθικάΌντα #Μύθοι


Λάβετε τις επόμενες αναρτήσεις στο email σας κάνοντας εγγραφή


Τα άρθρα στο παρόν ιστολόγιο, έχουν συγγραφεί και δημοσιευθεί στο facebook σε προγενέστερο χρόνο.