Σχολή Μηχανικών Αεροσκαφών – Το 14ον Περίπτερο αποικίας ψυχασθενών
Λέρος..! το νησί με τους διαχρονικά άσχετους και αδιάφορους διαχειριστές της δημόσιας διοίκησης! Μια φωτογραφία και μια προφορική ομολογία από τα παλιά, ξεδιπλώνει μπροστά στα μάτια μας την αξία αυτού του υπέροχου νησιού με την τόσο σημαντική γεωστρατηγική θέση. Σχολή ή «Scuola» μηχανικών, για τα υδροπλάνα που πετούσαν απ’ άκρη σ’ άκρη όλου του Αιγαίου, ήταν αυτό το κτίριο, που εμείς σήμερα απαξιωτικά αποκαλούμε 14ο περίπτερο ψυχασθενών ή πιο σωστά, αποθήκη ειδών καθαριότητας!
Ένα τεράστιο κτίριο, διαφορετικό από όλα τα αλλά, με γυάλινους φεγγίτες στην οροφή έτσι που να διαχέεται το εισερχόμενο φως του ήλιου σε κάθε άκρη, σε κάθε τετραγωνικό, του βαριά οπλισμένου από μπετό και σίδερο κτίσματος. Οι μεγάλες πόρτες, τα μεγάλα παράθυρα και οι δυο μπηγμένοι στον τοίχο οριζόντιοι σιδηροδοκοί, είναι αυτά που σε κάνουν να αναρωτιέσαι γιατί άραγε να βρίσκεται αυτό το κτίσμα εκεί!
Και στην απέναντι πλευρά, διπλά στην θάλασσα, μια βάση από τον τρίτο γερανό που σήκωνε τις μηχανές από τα υδροπλάνα και τις τοποθετούσε σε μηχανοκίνητα βαγονάκια, που κινιόντουσαν επάνω στις στιβαρές ράγες που διέσχιζαν την βάση του αερολιμένα Rossetti.
Όλα αυτά, ράγες, βαγόνια, γερανούς, μηχανές και μηχανήματα τα πουλήσαμε στους γύφτους προκειμένου να κερδίσουμε λίγα χρήματα. Μια λέξη που είναι βαθιά χαραγμένη στο αρρωστημένο μας μυαλό.
Η ανικανότητα να συντηρήσουμε και να διατηρήσουμε όλα αυτά που μας παραχώρησαν οι άλλοτε κατακτητές φαίνεται σε όλο το μεγαλείο της. Καλοί και εύηχοι πύρινοι λόγοι, που με βροντερή φωνή κατά καιρούς εκφωνούν από τον πολιτικό άμβωνα, όμως δεν άκουσα ποτέ κανένα να λέει για την συνέχεια αυτού του τόπου.
Ακόμα και σήμερα ξηλώνουμε τα πλακάκια, τις λεκάνες και τα πορτοπαράθυρα από αυτά τα κτίσματα των κατακτητών. Δεκάδες, εκατοντάδες αποθήκες, σχολεία μηχανικών, στρατώνες, εκκλησίες, θέατρα, πυροβολαρχίες, νοσοκομεία, σπίτια, υδραγωγεία, δρόμοι, υπόγεια καταφύγια, πετρόκτιστα λιμάνια, έργα από άκρη σε άκρη αυτού του νησιού! Σήμερα παρατηρώντας όλο αυτό τον πλούτο που άφησαν πίσω τους οι «άλλοι», εμείς το μόνο που καταφέραμε ήταν να τα εκμεταλλευτούμε περιστασιακά και τα καταστρέψαμε για ίδιο όφελος και μόνο.
Όλοι εμείς μετά από εβδομήντα επτά χρόνια, ακόμα κάνουμε σχέδια, συζητάμε για τις συγκοινωνίες… την αεροπορική κάλυψη των νησιών μας από υδροπλάνα, την κάλυψη από καράβια σε καθημερινή βάση και τόσα αλλά που δικαιωματικά θα έπρεπε να έχουμε σαν παραμεθόρια περιοχή. Τα χρόνια κύριοι πέρασαν και εγώ με την μουρμουρά μου και με τα ολίγα και φτωχά που γράφω, προσπαθώ να αφυπνίσω τις συνειδήσεις των διοικούντων, μπάς και ξυπνήσουν από τον λήθαργο.
Τα διπλανά νησιά παλεύουν, αγωνίζονται, διεκδικούν, κερδίζουν, φτιάχνουν σχολές μηχανικών, σχολές εμποροπλοιάρχων, ετοιμάζουν υδατοδρόμια. Όλα αυτά εμείς κάποτε τα είχαμε έτοιμα και τα αποποιηθήκαμε ,τα καταστρέψαμε και ακόμα με μίσος τα πολεμάμε, λες και όλα αυτά δεν ανήκουν στον τόπο μας, λες και δεν θα ήταν το μέλλον του νησιού μας.
Όλα αυτά δεν τα γράφω για να εξυμνήσω τους Ιταλούς κατακτητές, όπως ισχυρίζονται κάποιοι, αλλά γιατί όλα αυτά είναι δικά μας και θα έπρεπε να τα συντηρήσουμε και να τα χρησιμοποιήσουμε για το καλό του τόπου μας.
Οι εποχές που ζούμε είναι δύσκολες και από ότι βλέπω θα είναι στο μέλλον δυσκολότερες!
Δείτε το πλήρες φωτογραφικό άλμπουμ ΕΔΩ
#ΣημείαΕνδιαφέροντος #ΛεριακήΓη #Κτίρια #ΑθεατηΛερος #AtheatiLeros #ΑθέατηΛέρος #Leros #Greece #Λέρος #Λερος #Ελλάδα #LerosHistory
Λάβετε τις επόμενες αναρτήσεις στο email σας κάνοντας εγγραφή
Τα άρθρα στο παρόν ιστολόγιο, έχουν συγγραφεί και δημοσιευθεί στο facebook σε προγενέστερο χρόνο.