Pustelnik Rohitassa

Tak Twoją wielką mądrość
Wciąż opisują w śpiewach -
Że kwitnie dla niej lotos,
Że biją pokłon drzewa.
Sam dzięki jej jasności
Co dzień wzlatuję w niebo,
Ogarnąć chcę granicę
W krąg nieogarniętego

Czy tkwię dziś tutaj po to
By móc popatrzeć w górę,
W szeroko rozrzucone
Płonące barwne kule?
Chcę objąć je myśleniem,
Nie tylko je podziwiać;
Dotykać tej granicy,
Nie tylko odgadywać

Lecz mówisz – “Umysł ludzki,
On nie ma barier żadnych
Zdobywasz szczyt wysoki,
Nie wiedząc, co w nim na dnie.
Więc jak chcesz zebrać wszystko
Nie mając nawet siebie?
Nie znajdziesz nic ponadto
W swym rozgwieżdżonym niebie”

[2009] #muzyka