De Afwas Kronieken
Afwastafari
Na een week afwas collecteren op het aanrecht moest ik weer op zoek naar verse hulpkrachten. Op mijn favoriete site voor reggae, wereldmuziek en huishoudelijke hulp zag ik een advertentie van AfwastafarI, dopest wizard of dish town. Ik was meteen om nog voor ik de prijs opgave zag. Het was een sound system en afwas in 1, beter kan wel maar niet in deze afwas reggae dub niche.
Please call, mailen is ons te min. Prima, mailen is mij niet te min. Het is mijn specialisme maar ik snap het punt. Yes Earthman, Jij bent op de plek voor afwas. Wij, de afwastafarIans zijn één met alle aardse afwas, zelfs die van het universum. Don't dish this, Dish all. Woord. Got kids at your place, mister Earth. Ik deed mijn verhaal, kinderen in de buurt, veel, jong, bedtijd, doordeweekse dag. So we be early Earth, 'bout nine. Het is wel herfst, ik maak lange nachten. Eindigen steeds later. Wat zou het ook. Fine, we doen precies dat. Moet ik nog iets uitleggen over de afwas, positie, inhoud, diepgang? No why zou je, wat is een afwas anders dan een openbaring, een opening naar een toekomstig universum. See you at nine, tomorrow I. Ik bleef het antwoord op die andere opmerking schuldig. Afwas had ik nooit gezien als een opening naar een ander deel van een universum dat der morgens.
Ik ging voor mijn vaat staan. Lang en intens turen terwijl de zon onderging, het was al donker, ik stond daar stil, de vaat bleef op het aanrecht en ik bleef ook op mijn plek, niks geen tochtje naar universum geel of universum xo. Ik wou dat ik wist hoe het werkte. Het moet toch kunnen. Dat heb ik net gehoord. Misschien als ik een koffiekopje optil en naast een bordje zet. Gebeurde niks, ik schoof een poosje verder maar er opende geen Marvel poort. Ik moest wachten op de Afwastafari om de goed bewaarde afwas geheimen te kunnen ontdekken exploreren. Ik kon niet wachten en dook meteen na het binge watchen om 3 uur op bed voor een gezonde portie nacht en ochtend rust.
Ik was bijna klaar wakker om 8 uur, snooze wakker. Om half negen kon ik de eerste lage bassen en rythms horen opdoemen aan de geluidshorizon. De buurt was hopelijk in een zonnig humeur ontwaakt, dat is bij reggae geen overbodige luxe. Langzaam kwamen de beats dof stampend dichterbij. Het was weer eens wat anders dan de eeuwige ochtend sirenes der ambulances op weg naar weer een spits verkeersongeval. Dreads in plaats van dread. Om precies 1 minuut voor negen was ik uit bed, zo goed als aangekleed en om 9 uur stond Afwastafari James Dishwater bij de deur. Ik deed mijn best om zo relaxed mogelijk over te komen, ik inhaleer noch absorbeer de relax hulpmiddelen die schijnen te horen bij deze voor ons vooral muzikale stroming. Dat maakt het lastig. Ik was ook niet relaxed dat deed me vooral de das om.
Dishwater was het wel. Ik vraag me iedere keer of reggae relaxed maakt of dat alleen ontspannen mensen deze muziek maken en waarderen. Morgen Earth ready for Dish washing?! Ik zei ja, schudde nee. Dit zou bij een normaal mens voor verwarring zorgen maar niet bij deze Afwastafari. Dub staat ook voor de schoonheid van dubio of dubben, niks is zeker en dat is ook nergens voor nodig. Vrede Earth, rustig aan, trek? Nee ik rook niets. Niks mis mee, zouden meer mensen moeten doen het is niet alsof roken per c nodig is om verlicht te worden, nou, zei James. In mijn land van oorsprong is longkanker bijna hip, in mijn tweede vaderland is obesitas met suikerziekte een way of life, de stijl, en hier heb je van alles wat maar niet veel goeds.
James liep na deze opmerking al richting de vaat 'Fraaie opeenstapeling Earth man, als een tempel' 'Nou' zei ik, ik wist niet waarom ik dat zo zei, alles klinkt raar om 9 uur met een afwas dread aan mijn zij. Ik begon bang te worden dat ik iets zou zeggen als Bakkie doen en dat was precies wat ik zei. Ik kon het interne virtuele preekkoor horen roepen 'Schaam je kapot, schaam je kapot' Gelukkig zag James dat mijn koffie waarschijnlijk uit Ethiopië komt en negeerde daarop blijgemutst mijn kapotte opmerking, hij droeg trouwens echt een muts, een witte, geen rood, geel, groene, dit was de hygiëne variant om zijn dreads te bedekken. We deden vervolgens ons bakkie.
Met een mok vol gepureerd heet zaad sap van de heilige grond vroeg James 'Heb je deze afwas bewust zo opgestapeld?' Er zijn vragen die je verwacht en er zijn dit soort vragen. 'Natuurlijk niet', repliceerde ik. 'Wow dan is dit een natuurlijk fenomeen, schitterende constructie Earth, het heeft alle elementen.' 'Bedankt' zei ik driftig knikkend. Ik wou niet al te onnozel overkomen, dacht ook dat uitleg zou volgen. Die bleef uit.
Moeten je collega's op de wagen ook koffie, vroeg ik. Op de wagen zaten vijf mensen een al behoorlijk talrijk publiek te entertainen. Nee man, zij zijn voorzien van talrijke bronnen universele energie. Weer knikte ik. Inmiddels geen uitleg verwachtend maar ook niet verlangend, de afwas tempel riep al genoeg vragen op. Ter verheldering van de duur van ons samen zijn in vergelijking met normale afwas procedures vroeg ik de nodige info. James had overal een antwoord op. Bij Afwastafarians is afwassen een dag ritueel, een soorr afwas zondag, begint bij zonsopgang stopt bij de ondergang, er hoort muziek bij, gebeden, rituelen en nog het een en ander maar daar kwam ik al afwassende wel achter.
De grote originator van alles was natuurlijk ten eerst de Jawel en zijn eerste afgezant Keizer Hele Gebre Afwassie. Dit was allemaal ruim voor de jaartelling echt begon met klokken en agenderen. Zelfs voor het woord keizer maar er is even niks anders voor woorden, het orginele concept is verloren gegaan bij de grote beving die alle 101 stenen tabletten verpulverden, vergruiselden en verstoften, tabletten zijn stenen A4 tjes waarop de juiste termen stonden vermeld, legenda, woordenboek, regels en termen en zo. Wat overbleef was het verhaal dat van generatie op generatie werd verteld en aangepast tot de boekdruk kunst daar verandering in op eiste. Sinds die tijd is het keizer Hele Gebre en bleef het keizer, de enigste vrijheid de vertellers nog gegund is zit in onze dub versies. 'O zo', zei ik. Nog steeds niet volledig op mijn gemak met eigen woorden. Het bakkie doen, had er flink in gehakt.
Het kwam er kortom op neer dat ik vandaag de hele dag met James mijn tempel van afwas moest gaan afwassen. Dat leek me alles behalve eenvoudig. Hij zou me dan inwijden in het Afwastafariaans denken en zodoende samen de dieper verborgen lagen ontdekken verborgen in het schuimende reinigingsritueel. Ik moet zeggen dat ik een minder welbespraakt individu had verwacht, mijn kennis over dreads dragend, reggae minnend volk is maar beperkt en vrijwel geheel afhankelijk van radio, tv en internet maar weinig sprekers daar in die hoek zijn zo overtuigend als deze James. Ik was weer eens bevooroordeeld en ook eenvoudig weg geneigd tot racisme, die domme versimpeling, je wilt het niet maar het komt toch iedere keer weer opzetten, het is als een niet neer te meppen mug.
James maakte zich daar niet druk over, sinds hij hier woonde kwam hij alle bleke varianten van mij tegen van welwillend tot bars. Misschien stemde de uit misschien wel Ethiopië koffie hem tot tevredenheid mij in elk geval wel. Ik begon ook weer bij hele zinnen in de buurt te komen. Waar nodig dan, maar al te vaak is een kwart zin meer dan genoeg. We staan hier bij mij in huize Aard en niet in de rechtbank, niet elk detail is van belang. Wat betreft afwassen denkt James daar anders over. Hij is al een kwartier bezig met de analyse van het bouwsel op het aanrecht en de aanbouw op het gasstel. Hij schrijft notities over wat waar ligt, wat het is, waarvoor, legt verbanden mogelijke en onmogelijke, bekijkt de vuil restanten, er lijkt hem niks te ontgaan. Mij ontgaat alles.
Ik schenk bij, Dishwater legt zijn blocnote neer en dan komt er toch enige uitleg. Earth man, ik heb net de machtig mooie constructie bekeken, de manier waarop jij alles hebt opgestapeld komt overeen met methodieken uit lang vervlogen tijden, de laatste keer dat ik zoiets zag was in het afwas museum van Geenoble, daar was een expositie over afwassen in de jaren 440 tot 545 in Noord Oost Ikië, betreffende metname afwas tijdens de Ting Ting dynastie en in mindere mate de No Wan dynastie. Ik schrok bij het horen van deze naam, ik keek snel online of mijn werk niet zonder mijn toestemming was weggevaagd, gelukkig voor mij niet. James was ondertussen verder gegaan met praten en daardoor had ik gemist wat er nou zo kenmerkend was aan de plaatsing van mijn bestek in de koffiekopjes. Balen.
Het belangrijkste om te weten is echter dat in die tijd afwas en filosofie samen kwamen net als bij Hele Gebre Afwassie en zijn rijk der Afwastafarians. In een regio dus waar nog nooit een Afwastafariaan was geweest kwamen onze geloven toch overeen, instinctief, instinctief Earth man. Vandaar dat ik zo verbaasd was, blijkbaar zit er tussen jou, de Ting Ting dynastie en ons een link verborgen, en deze kan nu voor mijn ogen tevoorschijn komen zodat jij kan ontdekken waarom Afwas en dus niet seks zoals zoveel mensen denken de oerbron is van het leven. Zonder vaat zou er niks zijn, zelfs de dinosauriërs deden het, in de oersoep wasten ze af, oersop.'
Aha, dacht ik, aha. Ik weet niet waarom. Al mijn zinnen lieten het afweten. Dit ging boven mijn pet, ruim er boven, richting einde van het heelal. 'Ik snap er geen reet van' hoorde ik zeggen, ik schrok ervan. 'Geen probleem Earth man, zelfs de wijsten onder ons zeggen dat meerdere keren per dag, laat staan iemand zoals jij die gisteren nog niet eens af wist van ons bestaan. Hele Gebre Afwassie zei dat kennis vluchtiger is dan het doorbreken van het wateroppervlak door het eerste borstelhaartje van afwasborstelkop, alles is intuïtief.'
'Is vasthoudende aanblijvende kennis dan wel mogelijk.'
'Zeker want de borstelkop dringt altijd door de warme zachte waterspiegel.'
'Hmm.'
'Laten we de stapel methodisch ontmantelen' zei James en voegde daad bij woord. Het zag er verder niet heel methodisch uit maar dit alles ging waarschijnlijk op wijsgerige intuïtie. Ik bleef met mijn tengels overal van af, mijn vertrouwen in deze taak was te klein voor daden. Dit vroeg om een meesterhand geen leek. Uiteindelijk ontstond er naast de oude stapel een nieuwe stapel, maar zonder de gasstel aanbouw. 'Heb je gezien wat ik net deed?' Ik knikte ja, dat was ook waar. 'Mooi, dat was dan les één, goed onthouden voor de volgende keer.' Weer knikte ik.
Goed dan gaan we nu een chant inzetten om het water te zegenen zodat het warm wordt en niet te hard is, hard is slecht voor vaat en vaten, warm is goed voor de hoogte van de energie rekening en makkelijker om in af te wassen. Ik heb de chant hier voor me, het gaat op de melodie van No Woman No Cry van de Bob, king of reggae. De refrein titel gaat van No Cold, No Hard, gelukkig zijn Bobs teksten flexibel.
No cold, no hard
No cold, no hard
No cold, no hard
No cold, no hard
'Cause, 'cause, 'cause I remember when we used to wash
In my mothers kitchen in Dish town
Soap bubbles spread over the water, yeah
Mix soft with warm water that's the way we do dish, yeah
Clean dishes we have, oh, dirty dishes we've lost
Along the sink, yeah
In the clean future, you can wash your past
So dry your cups and plates, I say, yeah
No cold, no hard
No cold, no hard, eh, yeah
Little dishes', don't chill the water
No cold, no hard
Eh, said, said, said, I remember when we used to wash
In our mothers kitchen in Dish town, yeah
And than Hele would fill up the dish bucket I say
A soft warm water stream fillin' this dish bucket, yeah
we would dirty our porridge bowls and cutlery, I say
All of which I'll clean with you, yeah
My dishcloth is my only weapon
With it I'll rub it dry through 'n through
But when Its done
Everything's gonna shine all bright
Everything's gonna shine all bright
Everything's gonna shine all bright
Everything's gonna shine all bright
Everything's gonna shine all bright
Everything's gonna shine all bright
Everything's gonna shine all bright
Everything's gonna shine all bright
So no cold, no hard
No cold, no hard
I say, oh lot of, oh lot of, dirty dishes, don't harden the water
No cold, no hard, eh
No cold, no cold, no cold, no hard
No cold, no hard, one more time I've got to say
Oh lot of, lot of dirty dishes, please don't harden the water
No cold, no hard
No cold, no cold, no hard
Echt goed zingen kun je niet, zei James hoorbaar teleurgesteld. De intentie is goed, het water zal het zeker waarderen!, zei ik. Ik kan slecht tegen kritiek, zeker kritiek op niet aangeboren en dus niet te leren eigenschappen, alsof je tegen Einstein zegt 'echt goed behangen kan je niet', wie kan het wat schelen. Einstein had ook niet goed met James en Bob meegechant, wedden. Hij zou zijn best hebben gedaan net als ik deed. James draaide de kraan open, ik dacht dat hij het teiltje erbij zou pakken en vullen met sop en water maar hij liet slechts het water warm lopen, heel lang terwijl we hand in hand samen verder chanten, alleen het refrein, No Cold No Hard, pas daarna werd het teiltje gepakt, deze was al gezegend maar moest nogmaals worden gezegend met een ritueel offer, James greep de steelpan, ik gaf hem een klap, ontnam James de steelpan en gaf hem een mok met stukjes er af, beduusd als hij was offerde hij deze mok met een ferme klap, in duizend en 1 stukjes, aan het teiltje, vervolgens moest er gebeden worden.
Teil, almachtige transformator, zuiver het bestek, zuiver de borden, de kopjes, reinig het goed goed, laat de smerigheid achter in het zachte warme water, en de afwas schoon uit het water oprijzen, geef ons de kans om onze zonden te schrobben, boenen en dergelijke opdat iedere dag koffie in schone mokken kan worden uitgeschonken en gedronken, warm water zacht water, spetter spetter spater, ik kom een druppel later.
Het was plechtig maar het ging er toch ook ontspannen aan toe, vooral omdat buiten een behoorlijk groot feest gaande was met een zeer degelijke lijst van dansbare dub reggae platen. De bassen lieten het huisje op zijn fundamenten dansen, drongen dankzij de deinende vloer diep door in ons lichaam, dat zorgde bij mij in ieder geval voor een aangenaam loom gevoel. James was sinds het steelpan incident, na die klap wel iets afstandelijker dan eerst. Hij begreep mijn connectie met die pan niet, maar die pan is al 23 jaar bij me, langer dan het merendeel van de mensen, vaker dan alle mensen, die offer ik niet op aan water dat sowieso wel warm wordt, ook al is het dan te hard. Het is een goede pan die pan. Die mok was maar zo zo, offer wel waard. Had ik nog wel drie van kunnen opofferen.
Inmiddels werden waterstroom en teil gecombineerd, ze kwamen samen zoals dat heet. Twee uur en 25 minuten waren al verstreken sinds aanvang van het ritueel om half tien. Nu pas begon de eigenlijke afwas. Het was wel etenstijd, ik was hongerig, nee had trek in wat. Genoeg trek om kribbig te worden. Ik duwde James de handdoek in de hand, mijn eigen, dat was dus niet de bedoeling. Ten eerste afwassen was zijn taak, ten tweede moest dat gebeuren met een Hele Gebre handdoek, ten derde waren we nog niet zover. We moesten eerst wat eten. 'Er is geen bestek over James' bromde ik. James zei niks, liep naar buiten, kreeg wat van de toaster, en liep terug, hij ging aan tafel zitten, deelde het wat het ook was in twee delen, sommeerde mij te gaan zitten op de plek waar het maal lag. Nu was ik alweer vinnig, omdat de Afwastafarian op mijn plek zat maar ik liet het begaan, het eten zag er te lekker uit om te zeuren over oudste rechten. Ik had echt honger. Gisteren had ik ook maar twee boterhammen gegeten omdat ik alleen nog maar een schoon mes had en niet meer brood in huis, ik stond nog wel een poosje in de tuin met de handen hoog en mond wijd open maar het manna seizoen moet blijkbaar nog komen.
Het was zo lekker dat ik een poos lang vergat wat ik nog wou opmerken, na een tweede portie van weer iets anders lekkers herinnerde ik het me weer. 'James hadden we niet beter het teiltje kunnen vullen na het eten?' James zei 'Geduld Earth, we hebben niet voor niks het warmewater gebeden'. Ik nam nog een hapje paradijsvoer en zei 'Oké' met dergelijk eten is alles prima. Al bulderen overal kanonnen, tieren dodelijke virussen welig, lopen er zombies op straat, loopt je hele leven eigenlijk in de soep, dan nog 'Oké, twee duimen omhoog'. Dit at Bobby McFerrin iedere dag toen hij Don't Worry Be Happy schreef, gelukkig at hij niet bij de Mac of KFC, ik weet niet wat hij dan had geschreven op dat deuntje, dacht ik hummende.
We begonnen (weer). Ik kreeg de juiste Afwastafari handdoek uitgereikt. Niet heel plechtig gewoon, op de, hier, jij droogt manier. Onverbiddelijk. Hij boog voor het volle teiltje met opvallend genoeg stomend heet water, ik deed hem na. Het leek me passend. Hij boog voor de stapel, ik ook. Hij boog voor mij, ik ook, voor hem. Hij deed het heel rustig aan, dus niet alles tegelijk in de bak met heet water plensen en dan er doorheen jensen met de borstel, hopen dat het er schoon uit komt, neen, artikel voor artikel.
Het leek meer op toneel dan toneel lijkt op toneel. Harold Pinter doet 'De Afwas'. Kopje voor kopje, lepel na lepel, De Afwastafari zei 'Kopje, drager en brenger van koffie, thee desnoods, water kil, gij met je donkere smurrie op de bodem van je kunnen, de spetters op je zij, en Earths lip en tong restanten rondom de rand, als ook zijn vinger afdrukken, laat mij u van al die smetten verlossen, ik zink u langzaam in het sop, met mijn inzet dankzij de zeepsop, ontvet ik u, boen ik u, schrob ik al spetterend de smetterend gauw hene, spitter spetter spater, uit dit reinigend water, ik geef u nu aan Earth man terug, opdat hij u weer nuttig gebruiken zalle, met vingers en mond, o schoon kopje'. en daarop, bij het volgende besmeurde object 'Smeermes, gij bedekker der brood, met u behouden restanten van volkerens vaart, pindakaas, margarine, pruimenjam en nog veel meer zou daar kunnen zitten, je weet het niet, ik ook niet, smeermes om een lang verhaal in te korten, laat ik u ten ondergaan in het warme zachte sopje, bewerken met hand en kwast, en dan als schoon herrijzen in mijn afwastafariaanse hand, hierbij geef ik u terug aan u aanschaffer Earth man, doe je ding.' Na tien minuten focuste mijn focus elders, richting Sound System, James Dishwater was de predikant daarom zat hij niet op de Afwastafari sound system wagen. Hij zou plaatjes draaien op volgorde van inhoud der teksten ipv beats, melodie en gevoel. Dishwater was een preker, de moralist van het stel maar ook de reden van de aanwezigheid van het leukere swingende spul daarvoor.
Hij beleefde ook echt plezier aan afwas, ik niet, daarom stond hij hier. Ik deed nu verdikkie zelf de helft van het werk, terwijl ik kreeg te horen hoe vies ik alles maak. 'Vork, neem de vork, Earth man, je taak wacht' James drong aan, porde met de vork dwars door mijn gedachten bubbel en onderbrak het wiegen van mijn heupen. Op de DJ playlist stond geen enkel liedje over afwassen dat kan ik u wel vertellen, wel over een wasmachine.
Twee uur later al drogend zag ik opeens tot mijn grote verbazing dat er meer schone afwas was dan er aan het begin vuile was, James had geen stapel meer maar viste voortdurend vers keukengerei uit het heet (en zacht) blijvende zeepsopje. Ik was zo druk bezig met dub reggae luisteren dat dit alles mij afwas ontgaan. 'Waar vis je al dat spul vandaan James, ik zie onder andere al vijftig vorkjes in plaats van mijn 11, 25 borden meer, en een exacte kopie van mijn favoriete, vorige week nog door de duvel en zijn helper bezeten, steelpan.' 'Earth man, Earth, je moet nog zoveel leren over afwas, zoveel,.' zei James met een diepe zucht als punt. 'Dat vroeg ik niet, of ik veel moest leren, ik vroeg waar die verse schone afwas vandaan komt', bitste ik ontevreden over het antwoord. Waardeer me om wat ik heb geleerd en vooral daarna afgeleerd graag geen kritiek over het al wat ik schijn te moeten kennen. Zeker niet over afwas kunde.
'Earth man, dat daar is de afwas van het andere universum, één waarin ik nu ook de vaat doe met jou, dit teiltje is in mijn vaardige was handen een portaal waarin ik twee of meer versies van jou met deze jezelf in contact breng. Jij krijgt via aanraking met de vorkjes en bordjes de nodige informatie over je andere zelf waarmee je in dit leven meer succes zal behalen, geluk kennen, en ook je andere zelf daar aan de andere kant van het sopje.' Ik keek zeer bedenkelijk naar de orerende James maar herstelde mijn blik op het end. 'O bedankt, ook namens mij hierzo, leuke gadget.' zei ik toch in mijn nopjes over deze opbeurende mededeling. Mijn succes zou opzich wel eens mogen daveren, en als ik mij kan helpen op deze manier via dit Dishwater Afwastafariaanse medium waarom ook niet. Het is alleen zo verrekt veel afwas.
Het sopje heeft ook zo zijn praktische kanten trouwens, die rare tang voorheen in je bezit, heb jezelf een keer abusievelijk opgevist uit je andere gedimensioneerde zelf, het hoort thuis in 5766 niet hier. Daar is het een onmisbare unit voor de jacht en barbecue, je kan er ook mee beamen. Ging Dishwater voort op diezelfde lijzige maar heldere toon predikers eigen. 'Wat moet je be amen in 5766 en waarom niet gewoon amen zeggen?' vroeg ik. James wees op Startrek, in 5766 zal beamen oftewel overstralen echt ontzettend belangrijk zijn voor de economie, het scheelt ze batsen parkeerruimte, is efficiënt, je hebt alleen een extra planeet nodig voor de nodige energie, die huur je of roof je, meestal dat laatste, Dishwater kent zijn klassiekers in het macht genre en weet meer dan hem lief is, denk ik. Same ol' same ol' zei ik. Deep Low five, Earth man. We voegden daad bij woord.
'Die tang is dus weg, wat krijg ik dan?' vroeg ik, Ik ben een closet vrek. Een sleutelhanger, zei James. Dat stemde best tevreden. De sleutel is in deze tijd een niet te verliezen heiligdom voor bezitters. Het had zo'n bikini meisje, draai je ze om zijn ze bloot of aangekleed, heel nuttig, dus niet alleen voor de heb. Mijn andere ik weet ook wat belangrijk is. Vertel me James wat kan jij nog meer met dit magische sop portaal? Nou Earth man, dat zal ik je vertellen. Ik kan kapotte materie hierin helen. Neem dit bord daar zo, daar zat een scheur in, nou' 'Verhip Ja James waar is die scheur nu? ik had het idee dat ik deel uitmaakte van een middernacht spot op 24 7 winkel tv nu ik zo buiten gewoon enthousiast sprak met James, ook al zo vreselijk opgewonden. Die scheur is weg, foetsie! Ongedaan gemaakt, de scheur is voorbij! Is het niet geweldig!!!! echo echo..
Ja zeker Ja zeker, sla mij James, ik ben raar. Prima, sla mij dan ook, ik weet ook niet wat ik heb, iemand zit daar in dat sopje universeel met ons te kloten, Pets Pats Bedankt zeiden we tegelijk.
Eenmaal bijgekomen van de klap, ik hou me niet in, ging James als normaal verder met zijn relaas 'Dat was raar Earth man, het is wel waar, het sop hersteld borden, dat wil zeggen, ze gaan terug naar de tijd dat ze onbeschadigde waren waren.' 'Het lijkt me beter dat dit zeepsopje niet in handen komt van kwaadwillenden' 'Wie zegt wat kwaad is Earth? Misschien zijn wij het wel, jij, ik, in andermans ogen dan. 'Ik ben niet kwaad, Hans Wekker heeft mij onlangs hersteld!' zei ik stellig, zeker van mijn zaak.
De Afwastafariaan kieperde het sop in enen uit de bak in de bak. Ik schrok me wild, had mijn bedenkingen over deze daad, ten eerste bleef het voor altijd zacht en heet, ten tweede laat ik het altijd 24 uur zo staan zodat de droge kamer een beetje natter wordt wanneer het water verdampt, en ten derde omdat nu mijn connectie met mijn andere dimensie ikken door de gootsteen werd gespoeld, het riool in. Niet leuk. Het was echter tijd, het sop was klaar, de magie uitgecheckt, het werkt slechts een middag per week op afwasdag van zons op tot ondergang en dat laatste naderde met rasse rotatie, aldus sprak de Afwastafari James Dishwater.
Het Sound System was ook net als het licht aan het afnemen, steeds zachter dubte het liedjes over liefde en seks, niks geen refrein over kneepjes in de fles, volop schuimend, nada van niet, mijn oren bleven er voortdurend op gespitst.
Earth man, de extra afwas zal zich zelf opruimen terug naar waar en wanneer het hoort, behalve de sleutelhanger met bikini meisje, natuurlijk, die heb je van jezelf gekregen. Het is ook onze tijd om dit Aardse deel te verlaten en terug te gaan naar Dish Town, ik adviseer je nu om Ghost town van The Specials te gebruiken als Kroniek 3 Eindtune zodat iedereen tevreden huiswaarts keert, helemaal weg van deze kroniek.
Bij deze ...