Lastige Gevallen in de Rede

De Afwasdichter.

Alweer stond daar de afwasstapel op mijn aanrecht. Dreigend, dingen bewerend over verleden, heden en toekomst, voorgespoeld of niet voorgespoeld, was niet de vraag, het antwoord te duidelijk te zien. Ik zat in dubio, het geld was al bijna weer op, het afwas budget veel te laag ingeschat door de overhead. Moest ik het zelf doen of me verlagen en grijpen uit de subsidie pot, voor anderen het doen.

Ik keek in de culturele bijlage van Het Dagblad voor de Afwas op zoek naar desperate cult figuren, met behoefte aan zingeving om aan hun zinnen te komen, en er in, in die van anderen. Het was dringen in de cultus bijlage maar inmiddels hadden de meesten al een afwas afspraak, meerdere en met het nodige aan belangstellenden voor de daad. Bij de contact advertenties, een op papier zowat uitgestorven soort, aangelijnd volop levend, dat los cement segment zit hutjemutje vol en nog wel meer, ingedrukt waren er slechts twee. Een voor Veelvuldige Afwas in Sombere Hotelkamers en deze, den Afwasdichter zoekt Afwas, voor meer info. zie mijn gratis voor nop webstek info blokkie, de overige inhoud ziet u pas als u mij iedere week twee keer bij u thuis de afwas laat doen of als u iedere maand 10 euro automatisch voor twee jaar overmaakt en wel met 10% korting de eerste twee maanden.

Ik bekeek de info. Las, De Afwasdichter, zegt u dat hij alleen maar kan dichten bij de afwas. Zonder teil, sop, middel, kwast en spons e.d. komt er geen inspiratie, er komt niks. Dus ik heb u afwas hard nodig. Wel zijn er bepaalde voorwaarden aan verbonden. Het moet veel afwas zijn, minsten een paar uur aan vies spul voor in het sop. Echt veel dus. Er moet plek zijn voor het uitwerken van de opkomende poëzie, een plek voor microfoon, tiktoets lab_top, behaaglijk zijn (warm), lopend water bij de vleet voorradig en, heel belangrijk, vooraf moet er een geheimhoudingscontract worden getekend, in verband met het inhoudelijk propvolle koppie recht. Ik had recht op éen test afwas per Afwas en Rijm jaargang. Aldus, zodoende.

Ik had alles behalve veel afwas, voor mij veel, te veel, maar voor de Afwasdichter bij lange na niet genoeg. Ik mailen, vroeg of hij bezwaar had tegen tien keer hetzelfde afwassen. Dat had hij. Hij adviseerde collectieve afwas, de buren langs en zo, verzamelen opstapelen, spullen gereed zetten en dan komt het voor iedereen goed. Vast wel. Ik deed de ronde, de meeste mensen hebben vaat in een machine, maar er viel te onderhandelen, uiteindelijk na veel op en neer, af en aan, in en uitwisselen van tekst en uitleg tussen buren, mij en de Afwasdichter werden er duidelijke afspraken mogelijk gemaakt. Dit was het directe gevolg.

Afwas voor vijf uur, voor 10 uur rijmwerk opleverend, daarvan dan een verslag voor de leveranciers, met daarin opgenomen het beste rijmwerk voor al die afwas brengers en natuurlijk schitterend met de hand schoon gemaakte eigen goed terug in huis. Ik kon nog net voor elkaar praten dat het beste dicht ook te lezen zou zijn op het oorblog, en er bonus materiaal zou verschijnen op een plek alleen voor mensen met een link daar heen. Dat gedicht komt dus hier en de rest op de link die u alleen heeft. Geld kostte het verder niet, het was al gunstig genoeg voor alle betrokkenen en onze toeschouwers elders. Zij die de kantjes er af lopen, oneerlijk rijker worden, genieten zonder te lijden, ja, ja, nou.

Mijn vrijheid betreffende de inhoud op mijn eigen leegte werd ingeperkt. Ik mocht zijn aankomst beschrijven en daarna was het zijn rijm show, hij ging afwassen en gedichten bedenken, ideeën noteren, uitwerken, en het beste werk was en bleef van hem maar mocht eenmalig vrijblijvend genoten worden door mij, de opdrachtgever en mijn compagnons vervolgens verdwijnen van mijn plek en alleen nog maar te zien zijn op zijn flink dure virtuele plek of op bladzijden van zijn zo goed als onbetaalbare bundels, eigen beheer maar dus ook eigen prijs bepaler. Hij gebruikt, misbruikt zijn afwas afhankelijken voor deze unieke uitgaven, goud beslag, diamanten in de cover, kunstzinnigheden rondom de Afwas rijmelarij, lust voor alleen het rijke oog, gemaakt in ruil voor afwas service. Yep, deze handelsmaatschappij beschreven in een notendop. Wat is onze rijkdom eigenlijk ontzettend armoedig.

Het was verder gratis een boel afwas, echter zou ik het zelf hebben gedaan was ik in tien minuten klaar, nu was ik een dag bezig met afwas verzamelen, onder handelen, mailen, opstapelen, handdoeken ronselen, extra fles middel kopen, ruimte vrijmaken voor laptop en opname apparatuur en dan nog een dag afwassen met een arrogante kwast, en al het werk na die dag, drie dagen vs. tien minuten, tja, als dat oké is wil je ook echt niet afwassen. Dat is ook zo.

De dag kraakte open, met tegenzin volgens mij. Ik ontwaakte alvast wel zo. Zelfs Morning Glory bleef op stal. Beneden stond alles vol afwas op één plekje na dan, de eettafel waarop de laptop van de dichter moest staan. De bel rinkelde zijn verse tune, Unfinished Sympathy. De roadie manager van de Afwasdichter stond bij de deur, speciaal voor ophangen van de opname appatatuur, microfoon, webcam voor de veiligheid en voor een cult documentaire op Nepflix over Afwasdichters, dichter feitelijk. Hij of zij, echt opvallend onduidelijk uitgedost, levend geretoucheerd, stelde zich niet voor, liep in een ruk door naar het aanrecht, plaatste een aantal mini microfoons en camera, nog een belachelijk grote boven de teil en daarna een splinternieuwe overdadig glanzende laptop op de schone sobere eettafel. Die ik van dit nare geval van een persoon eerst nog een keer moest boenen, de laptop werkte blijkbaar alleen op een vies schoon oppervlak. Het was over in een zucht en de scheet. De voor mij naamloze roadie manager vertrok, nou ja, he of ze, liep naar de overzijde van de straat, richting een busje met verduisterde ramen, alwaar ze dan waarschijnlijk de levendige opnamen volgde, de camera opnamen bewerkte. Ik zei nog dat ik er niet bij op wou, ze repliceerde 'Dat ze heus geen opnamen van mij wilden! Waarom zouden we. De dichter, het genie, is een ster blinkend aan de letteren hemel, ik maar een domme man die zelf niet eens wil afwassen, daar zitten onze kijkers echt niet op te wachten.' Een helder antwoord.

Een uur later, drie kwartier later dan afgesproken arriveerde de Afwasdichter, een man die er uit zag zoals je verwacht van hedendaagse dichters, kunstenaars, kil, net, serieus, stijlvol, gemaakt tegendraads, nieuw vintage en vol van zichzelf.. en op dit punt stormt hij over de drempel, die onderhandelde geld grens waarop ik niks meer mag schrijven over deze dag met de Pets
Au.. l.... (Bewijsstuk A)

Het tijdelijk geopenbaarde Afwas Hoogtepunt na Sessie 88 te Klein Smægmå in opdracht van Van Voorbijgaande Aard. Geschreven op een Mœlmø Djîngà Laptop ogenomen, gemanaged en geproduceerd door Keizer Zoozo. De oerversie, die in zijn puurste vorm, door mij, De Afwasdichter, ingesproken in een echt kostbare zeer zeldzame echt vintage Swevelbercher microfoon. Hier volgt het summum van techniek en poëzie.

Fragment mijn volgende Meesterwerk 88.11

In het deinend sop waar de kwast aan de steel van de borstel de vuiligheid van Van Voorbijgaande Aard er af beukt, zo als de zee inwerkt op de hoge kusten van Dover, het fraaie warme schuimende water terug neemt wat de smeerlap Aard steeds weer loopt te verkloten, met die vreetgrage mond, zo gulzig likkend uit de borden, en dan mij, het summum van poëzie en techniek, laat opdraven voor een gratis testversie, wee, wee, Van Voorbijgaande Aard, mijn kwast, mijn spons, u liederlijk bestaan, o, u zou wensen dat u het zelf had gedaan. Ik worstel tot het boven komt en dan laat ik u vuil bezinken in eigen sop, ik zag u wel naar mij loeren, denken dit is toch zwaar over the top, niks is minder waar, u een schooiende scholier met een afkeer van noest, hard was werk, en hier, ik de glorieus winnaar, het kleinood van de werk kerk, niet slechts alleen zinvol offer ook het minzaam altaar, met mijn handzame intellect verklaar ik u bestaan nietig en het mijne perfect, o ja, had u zelf de afwas gedaan dan had ik hier niet in u huis gestaan, jawel, u ...O wacht ik hoor mijn roadie manager in het oortje

(Stop. Dat was het maximum gratis lettertekens voor gratis proef afwas sessies, kappen Afwasdichter, je wast al voor hem af.)

... voor meer poëzie en lyriek wordt betalend lid van De Afwasdichter of nodig mij uit om u live te beledigen of eren, een betaalbaar verschil. De Afwasdichter brengt u dichter tot u zelf.

Hier onder..

https://write.as/speciale-behoeften-voor-ongewone-zaken/de-titelloze-top-11-van-de-afwasdichter

.. de digitale link naar flink veel bonus materiaal voor alle mensen die nu dus een link bezitten. Ik heb de loophole zien zitten in het verder muurvaste contract dus... een tijdelijke link voor een uitverkoren publiek blijft een tijdelijke bijzondere link zolang ik deze er maar weer afhaal op de dag dat ik het meesterstuk weer officieel moet verwijderen. U, mijn huidige lezer(s) bent dan maar mooi een poosje uitverkoren, fijn toch. De andere link volgend op de link brengt u dan naar een ander punt (meer uitleg volgt daar onderaan het bonus materiaal op die uitverkoorn plek waar ik in weer een andere hoedanigheid, eentje ook al niet onder luchtige invloed van dat flodder papier en goedkope inkt contract sta van Manager Keizer Zoozo & De Afwasdichter)

Tot zover Kroniek zoveel.