Door de wol geverfd
Welkom bij VVA Praat maar raak op straat. Vandaag spreken we toevallig met Deelnemer 11 over zijn laatste make over.
Ja, nee, inderdaad ja. Ik ben echt door de wol geverfd, vorig jaar laten gebeuren. Voor die tijd was ik gewoon geverfd met paardenhaar, eerst nog met vingers maar toen op een zeker moment voelde ik dat de tijd was gekomen voor een hele verandering. Ik ging natuurlijk niet over één nacht ijs, nee, zeker niet, je had vijf Elf Steden tochten kunnen organiseren voor ik definitief besloot om mezelf te laten beschilderen door wol.
Ja, nou, ik heb zeker baat bij deze transitie. Gevingerverfd of ander soortig coatingswerk is iets heel anders, stukje eenvoudiger. Dat zie ik nu, als je nog in zo'n ouderwetse coating zit merk je dat niet op, Hoe simpel je bent, hoe onnozel je handelswijze is, nu wel. Gelukkig zit deze wollige laag als gegoten om mijn imposante frame, er zijn mensen die het niet aankunnen, zijn ze geverfd en dan opeens is alles ze teveel, komen hun stal niet uit, laten alles lopen, gaan niet meer stemmen op de voetballer van het jaar of kijken naar de herhaling van de herhaling van Bananasplit met Ralp Inbar, vreselijk. Ik heb daar geen last van. Doe alles wat ik deed en meer nog zelfs dingen die ik eerder niet deed, gewoon omdat ik er niet mee in aanraking kwam, zoals frontaal botsen tegen een Flixbus. Deed ik anders nooit.
Tja, ja, over het algemeen vind ik dit wel een echte verbetering. Ik sta sinds die spuitbeurt echt heel standvastig, ben duidelijk aanwezig.
Nadelen, of die er aan kleven? Ik sta soms tijden bij een dam te wachten op anderen of beter een ander voor ik verder kan gaan. Ik moet eigenlijk altijd ergens achter aan gaan, en, ik mekker heel vaak en altijd onverwacht. Verder heeft het meer voor dan nadelen, hoor.
Heel fijn, leuk dat ik hier op Van Voorbijgaande Aard mijn verhaal mocht vertellen. Mag ik misschien wat in u tuin grazen?