Ode aan de Banaan
Loop ik maar door en door zonder enig plezier en ook volstrekt doelloos
tob ik over wat er nu weer voor weerzinwekkends komt uit Pandora's doos
als ik geen idee meer heb over het hoe, het waarom, waar ik ben en waar heen te gaan
op zo'n moeilijk moment eet ik een banaan
dan kan ik weer vlijtig en netjes voortgaan
Kom ik dagenlang niet uit stee, zit er helemaal niks maar ooit een keer mee
zit ik op de bank hoopvol te wachten op de eerste golven van de stijgende zee
als ik denk dat iedereen wat mij betreft mag gaan trimmen naar de maan
op zo'n moment eet ik snel een banaan
dan kan ik weer vlijtig en netjes voortgaan
Moet iedereen alles minstens twee keer zeggen, kan ik nog amper tot drie tellen
is mijn concentratie vermogen op, blijf ik denken aan beginnen denken uitstellen
ben ik al moe voor ik uit bed kom, vind ik geen reden om op te staan
op zo'n somber moment een ik een banaan
dan kan ik weer vlijtig en netjes voortgaan
Til te zwaar aan het leven, kan ik daglicht, schemer en de nacht amper verdragen
blijf ik maar verstrikt in de neven effecten van mijn eigen diepere lagen
als ik onnodig veel moeite heb met dit tergend pijnlijk onmogelijk bestaan
op zo'n akelig moment eet ik een banaan
dan kan ik weer vlijtig en netjes voortgaan
maar er zijn dagen hele moeilijke dagen
dan kan ik helemaal niks verdragen
dan lig, zit en loop ik maar te malen
omdat ik ben vergeten bananen te halen
bananen bananen banaan
zachte kern van mijn bestaan
bananen bananen banaan
dankzij jou kan ik maar doorgaan
o fruitschaal vol met bananen
waarmee ik mij door de urban jungle kan banen
hoe dik de begroeiïng ook is
wat ik verder ook allemaal mis
dankzij bananen leef ik dapper en onverveerd
ontdoe ik me van al wat mij mankeert
met een schaal vol bananen hou ik het vol
zonder die gele rakkers word ik horendol
o bananen bananen banaan
pelbare zachte kern van het bestaaaaaaaan
oeh ja