Op de valreep van no. 2024 nog een trio grimmige stukjes op rijm, en 1 ongerijmde.
als Gaten in de Zwarte Markt
Laat ons alsjeblieft geen volgend zwart gat in hun markt worden
dat we met ons lijden moeten prijken op platte Delfs blauwe borden
opdat we een ander moeten voorzien van loon naar afwerken
Wij, stel sukkels vergaan voor de sier in voor ons afgeprijsde perken
opgesloten in dit kunstmatig pientere systeem bonkend in het winkelhart
omdat voor ons is bepaald dat je de kost moet verdienen aan elkaars smart
ze verdelen ons als akkers, daar de sla kropjes, en hier de tulpenbollen
ons uitzicht een 24-7 verbeeldend scherm, en er achteraan hollen
achter de volgende gedeclameerde verse boodschappen lijst aan
tja, als het niet teveel gevraagd is verkies ik om stilletjes te vergaan
geen spoor meer te bekennen zijn van overals nergens waar ik nooit was
ik was niet, altijd gespijbeld, ging nooit over, zat in geen enkele klas
liever vergeten dan herinnerd worden om de verkeerde rede, hier je regel
zet deze maar op die platte hardbakken geglazuurde kleien klote tegel.
De 4 Paardrijdende Kranige Knapen
Magere Hein, Kassie Wijle, Pier Lala en Maarten Pijpnemer verveelden zich.
Ze waren wel een beetje klaar met timmeren op elkaars gezicht.
'Laten we naar alle feestjes gaan en ons een stuk in de kraag drinken'
de anderen zeiden 'Goed plan Pier Lala daar willen we wel op klinken'
ze haalden hun donkere paarden en togen blij verrukt naar stad en land
reden over wegen die hen voerden langs wijken van lieden levend in welstand
en langs steden waar de mensen leefden in armoedige omstandigheden
de vier hadden zakken vol goudstukken mee en die gingen ze allemaal besteden
ze bezochten taveernes, hoerenkotten, hotellounges, kerken en gokhallen
bibliotheken, kuuroorden, fitnesscentra, theaters, musea en dansballen
ze gingen naar alles wat altijd open is of open gaat in ruil voor goud
ze dronken, zopen, zongen, neukten en flirten met iedereen van jong tot oud
maar hoe hard ze het ook probeerden de stemming kwam er niet echt in
daardoor verloren ze eerst storm, toen drang en op laatst alle zin
en Magere Hein zei 'we gaan naar huis', want hier is verrekt weinig te beleven
de mensen hier zijn volgens mij allemaal ten dode opgeschreven!
ze reden schielijks terug, door steden, dorpen, over landerijen, in het donker en bij licht
terug thuis, de paarden gestald, timmerden ze eindelijk weer ouderwets op elkaars gezicht.
Ring Ring Ringeloren
Het was lang niet zo mooi als ze graag wouden
ondanks dat bleven ze het maar vol houden
hun handgemeen met blinkende opsmuk
verfraaien
en er dan voortdurend omheen draaien
alle losse delen smeden ze tot een vals geheel
en op deze wijze verbogen ze hun leven in ieders nadeel
'Zo wordt het een mooi afgerond verhaal', parafraseerden ze
de omringende context lijkt toch vooral overbodige franje
En ik weet het zeker 'Ze doen het er om!'
het ware verhaal is gewoon ontzettend krom.
Sexpressionisme
ik wou in dit werk meer uiting geven aan mijn diepere emoties en ben daarom gaan schilderen met de kwast gebonden aan mijn pik, een vrijere hand van werken zeg maar. Sinds ik op deze wijze schilder kan ik de inspiratie ook echt voelen komen en later weer gaan. Ik kwak de verf op het canvas tijdens de meest inspiratie volle momenten een dag rijk en daarna bewerk ik deze lagen tot ik tevreden ben over het zo vakkundig afgeschilderde beeld. Het is bij deze methode belangrijk om nog bij het schilderen te kijken naar de reactie van de toeschouwer, dan weet ik meteen of men door het werk wordt geraakt. Dit werkt ook stukken beter, de kwaliteit druipt er inmiddels van af en ook kwantitatief beter, mijn productie is enorm toegenomen. Sexpressionisme is mij op het lijf geschreven, dat kan ik u wel zeggen.