Tussen alle wonderlijke bouwwerken die aanbidding heeft veroorzaakt steken er een aantal boven uit. De klaagmuur is daar een van. De diep gelovigen staan nu al eeuwen te jammeren, weeklagen, bidden om meer en beter, aanhoudende progressie, ieder etmaal wiegen ze hun ongenoegen, stoppen er briefjes in met smeekbedes, roepen de hulp in van elders en ondanks dat staat de muur er nog altijd. Het lijkt er sterk op dat praten niet helpt om deze muur te verwijderen of verplaatsen. Het is tijd om de handen te steken uit de mouwen, desnoods kei voor kei de muur te slopen en er dan iets leuks van maken bijvoorbeeld een masjoel, iets waar twee geloven samen komen voor een bakkie leut en wat gekeuvel over en weer over het klimaat, opspelende jicht en weer leven krijgen in de dooie zee, de echt belangrijke zaken.