Tweeledig

Leed 1.

Het begon met tien gekerfde regels ten bate van het fatsoen
er zijn inmiddels honderden dingen die we niet meer mogen doen
en daardoor zijn er duizenden dingen die we niet kunnen
maar godzijdank zijn er desondanks mensen die ons entertainen
ook al kun je verrekte weinig alleen maar omdat zo weinig mag
toch kan je altijd naar het theater van biggelende traan en valse lach
je kan voetballen, voetbal kijken en luisteren naar fans of voetbalkenners
of in een vol stadion joelen en jammeren bij een trio opgedoste volksmenners
je kan overal bij gaan zitten en zelfs lopend luisteren naar de radio docu show
en of op de gok een nummer kopen voor een mini kans op een groot cadeau
er zijn puzzels, spelletjes, optredens, films, series en wedstrijden
je hoeft vanaf de geboorte tot je dood het leven slechts af te leiden
en een scharminkel van bestaan zegt je een bomvol leven te lijden
zitten, kijken, beschouwen, kijken naar de timer als je leven op speed verstrijkt
waarom zou je meer willen er is immers telkens weer een verse wedde strijd
het bestaan van de anderen emotioneel aangedaan vieren met klaterend applaus
tranen met tuiten huilen voor een audiëntie met de tussen de tussen paus in paus
levenslang in de bankjes lesjes leren en uiteindelijk totaal niks wijzer
je lot blijft afhangen van een achteloos over de schouder geworpen hoefijzer
het is duizend keer niks en dat iedere schaduw omloop weer
gedane zaken worden in een kringloop overgedaan, keer om over en op keer
we weten zo weinig maar denken op een toekomstig punt alles te kunnen weten
maar in kader van die eerste tien en de honderden daarna kun je dit vergeten
als je bestaan ruim voor je voor voorouders geboorte al werd begrensd dan heb jij
net zo weinig kans als de onnozele lotkoper heeft bij een vervalste loterij
om eerlijk te zijn je kan niet eens weten wat je allemaal zou kunnen weten
omdat die hoognodige voorkennis dankzij mannen in tijden levend ver voor de jouwe opzettelijk is vergeten
zodat er ruim baan is voor banen, circulaires, herhalingen en de zoveelste kerk in de oplopende wacht rij der geloven
de waarheid wat betreft ons leven is hier in entertainië niet te vinden maar ligt na de dood weg te rotten in kerkhoven
saaiheid en verveling is ons iedere levensdag gegund we raken inmiddels al vreselijk opgewonden als iemand met nummertjes stunt
dag in dag uit adverteren we bestaan, kleuren het op, passend bij de omgeving
aan elke vinger zijn we met oude gedane jong geleerde regels omringd,
en zijn continu met beeld beschermd zodat niets anders dan ons bij ons binnendringt
een zonsomwenteling voor massa manipulatie, de dag is tot dag verklaard
ik heb zojuist voor entertainment value een uur lang naar de klok gestaard
dat is leuk aldus onze voorvaderen, een dag dag noemen en daarin moeten werken
die lui liggen niet eens meer in de nabijheid van hun eigen kerk en grafzerken
je kunt het niet eens vergaan noemen dan zou je namelijk mogen denken dat er nog iets rest
dat is ongeveer hetzelfde als zeggen dat iemand die in de plomp verzopen is zijn dorst heeft gelest
wereld zonder wereld, het merendeel verloren gegaan in onovertroffen onnozelheid
dit stuk had ik als enigste op VanVoorbijgaandeAard willen publiceren maar ik werd alleen voortdurend afgeleid
door wedstrijd, overheid, pillen, spuiten, zalven, verbanden en overige gezondheid,
richtlijnen, computer perikelen, ecologie en duurzaamheid,
geld, optredens aftredens, stokkie met alle gekheid,
geil, vrije markt mechanisatie, bereiden etmaal tijd
het heelal, eb en invloed, de leugen en de waarheid
boete emotie schuld geluk pijn berouw last spijt en eenzaamheid
daarom dus heb ik nu pas tijd

Lid 2.

Net zat het sap nog in de benen
maar nu is alles verdwenen
het zorgde voor veel plezier
ik was ook echt heel fier
het was een heel vinnig ding
absoluut geen slappeling
ik ging er lekker mee vooruit
nu komt er niks goeds uit
dat andere was indringend
kon ik bergen mee bedwingen
dat waar ik nu mee ben behept
zal geen mug mee worden gemept
hier kom ik niet veel verder mee
voor wel wel maar niet voor wee
zo haal ik het hogere doel niet
dat lag net nog in het verschiet
het vizier had ik er op gericht
menig opening ermee gedicht
de loop zit er echter niet meer in
het zit bij lange na niet vol zin
het leek allemaal wonderwel
ik deed mee met het hele spel
maar de lust er in verdween
er kwam een blok aan mijn been
ik verloor een brok levensenergie
de hele voorraad aan magie
uit mijn zeer kostbare tover staf
zit opgescheept met een lege karaf
drijf op woelige baren zonder roer
heb wel de honger niet het voer
hopelijk schiet ik later weer vol zin
zoals het nu is zit dichten er echt niet in.